Een mislukt filmscript was zelden zo grappig
.
Twee willekeurige huurmoordenaars staan op een brug. Terwijl ze op hun doelwit wachten – een vrouw die ze door haar oogbal moeten schieten – voeren ze een discussie over de onuitvoerbaarheid van hun opdracht. Iemand door zijn of haar oogballen schieten is niet makkelijk, natuurlijk. Terwijl argumenten over en weer gaan nadert vanuit de verte een gemaskerde man en schiet beiden door hun, jawel, oogbal. ‘Psychopath #1’ verschijnt met dikke letters in beeld en de toon is gezet.
Dognapping
Regisseur Martin McDonagh verwierf faam met In Bruges en gebruikt in Seven Psychopaths dezelfde soort zwartgallige humor. Niet alleen moet je lachen om de gewelddadige Charlie wiens favoriete pistool constant hapert, maar ook de bizarre verhalen van Hans (een mooie rol van Walken) en de onnozelheid van de overenthousiaste Billy komen goed tot hun recht. Een mannenfilm is het wel; de sporadische vrouw die in de film voorkomt is net zo’n lang leven beschoren als dat van de gemiddelde Bondgirl. Verder is een mooie, angstaanjagende bijrol voor Tom Waits weggelegd, die Zach speelt. Met zijn stem die kraakt als een oude elpee vertelt Zach welke gruweldaden hij in het verleden heeft gepleegd, terwijl hij een wit konijn aait en een kopje thee drinkt. Je moet het maar verzinnen; effectief is het zeker.
Onnavolgbare hersenspinsels