Soms ontstaat een thema als je ergens mee bezig bent vanzelf. Bij toeval ontstond het beeld dat op een kritische punt in de voorbereidingen alleen nog maar vrouwelijke kunstenaars en muzikanten gecontracteerd waren. Die focus werd vanaf dat moment vastgehouden waardoor deze editie dan ook onder dit thema bekend mag worden.

Traditiegetrouw onbekende namen

Traditiegetrouw wordt er dwars door het klooster in de verschillende kloosterkamers een festival gepresenteerd in beeldende-, schilder- en moderne kunstvormen gekoppeld aan een attractief muzikaal festival. Gedurende de middag en een groot deel van de avond kan de liefhebber zowel de ogen als de oren laten prikkelen door nieuw, jong en onontdekt talent. Zo zijn ook deze keer de deuren vanaf half drie geopend.

Het muzikale talent komt deze keer uit Nederland en België. Vaak zijn het nog onbekende namen. Wie hoorde er eerder van Jane Who, Kristie DiAlegeria, Marle Thomson, Eva van Pelt of Lili Grace? Alleen de festivalafsluiter zal voor sommigen als een bekende in de oren klinken: Lea Kliphuis bracht vorig jaar haar tweede album The World Owes Me Nothing uit en wist daar behoorlijk de aandacht voor te krijgen. Het album bevat dan ook een prachtige set aan liedjes, die ergens landt tussen bijvoorbeeld wat Robert Plant en Alison Krauss in 2007 samen maakten met Raising Sand. Dat is op zich geen misselijke vergelijking, maar we horen ook invloeden van Beck terug in de muziek van Kliphuis. Haar liedjes klinken open in de productie met een soms ingetogen karakter, een warme benadering en ook het woord ‘lief’ past bij haar muziek. Maar begrijp deze fraaie woorden niet verkeerd; Lea Kliphuis heeft voldoende in huis om te gaan boeien als afsluitende act van dit vrouwelijke Hidden Treasures. Een echte aanrader voor iedere muziekliefhebber, ongeacht de sekse.