Net als eerdere albums wordt ook dit album gekenmerkt door de zuivere falsetstem van Åhlén. De combinatie van dit heldere stemgeluid met het gebruikte instrumentarium – voornamelijk cello, trompet en piano – zorgt voor een bedrukte sfeer. Hoewel hoorbaar aanwezig is het niet Åhléns stem die de aandacht opeist. Zijn stem lijkt eerder naadloos samen te smelten met de achtergrondmuziek.

Religieus tintje

Zoals de titels van nummers zoals ‘Morning Prayer’ al doen vermoeden verwijst Åhlén ook op Hidden Light meerdere keren naar zijn religieuze achtergrond. Toch zijn die verwijzingen meestal verborgen in de tekst, waardoor er ruimte overblijft voor de eigen interpretatie van de al dan niet religieuze luisteraar. Overigens is Åhléns religieuze achtergrond niet alleen terug te horen in de teksten die hij schrijft: op zowel ‘Majesty’ als ‘In Peace’ heeft de achtergrondzang veel weg van een heus kerkkoor.

Naast een ode aan zijn geloof is Hidden Light vooral een minimalistisch album. Dat minimalisme is een resultaat van de combinatie van een beperkt instrumentarium met veelvuldige repetitie binnen de nummers. Ook lijkt Åhlén complexe melodieën en muzikale uitbarstingen uit de weg te gaan. Dit komt wellicht het beste naar voren in ‘Recapulatio’, een kort nummer waarop alleen eenvoudig pianospel te horen is.

Te veel van hetzelfde?

De stem van Åhlén past goed bij deze minimalistische muziek, maar toch ontbreekt er iets van variatie op Hidden Light. Na enkele tracks beginnen de nummers meer hetzelfde te klinken en begint de melancholische sfeer die Åhlén creëert wat te vervelen. Een uitzondering is het nummer ‘Heal Me Love’ waarop Åhlén wordt bijgestaan door Nicolai Dunger, wiens donkere stem een welkome afwisseling biedt. Doordat een onderscheid tussen de nummers moeilijk te maken is, blijft geen van liedjes echt hangen na het beluisteren van het album.

Het gebrek aan variatie betekent echter niet dat het album niet de moeite van het beluisteren waard is. Niet alleen blijft Åhléns kenmerkende stem prettig om naar te luisteren, de cd heeft genoeg mooie muziek om het een interessante plaat te maken voor liefhebbers van melancholische folk. Toch blijft een echte muzikale openbaring uit en slaagt Hidden Light er niet echt in om de luisteraar naar een hoger spiritueel niveau te tillen.