Hapjes in het Rozentheater

Voor het wisselende programma van de nieuwe avonden heeft het Rozentheater de hulp ingeroepen van Oscar Kocken. De schrijver/columnist is onlangs afgestudeerd als Theaterwetenschapper aan de Universiteit van Utrecht. Hij is onder andere bekend van zijn columns voor Theatermaker en voert de redactie van Spunk. Door zijn innovatieve benadering moeten de avonden spraakmakend worden.

Informele avond met luxe bites

Met de programmering richt het Rozentheater zich al jaren op jongeren van 15 tot 25 jaar. Maar nu moet dat duidelijker worden, en WOOF! moet daarbij helpen. Marvin: “Met het idee dat het vooral een platform moet zijn voor jonge eigenwijze honden hebben we voor de kreet WOOF! gekozen.” De woensdagavond was in het theater al een studentenavond. WOOF! is een special voor deze doelgroep met als extra voor en na de eigenlijke theatervoorstelling een avonvullend programma: WOOF! is daarmee een informele, stijlvolle, theatrale avond met humor. De definitie van wat theater is, hebben de initiatiefnemers breder getrokken dan alleen toneel. Door het hele pand valt wat te beleven rond de eigenlijke theatervoorstelling van 20.00 uur. De bezoekers zijn vrij om de voorstelling te gaan bekijken of niet. Ze kunnen ook gewoon in het theater rondhangen.

Volgens Marvin staat het Rozentheater er om bekend dat het vaak iets extra presenteert rondom voorstellingen: “Nu is het alleen gestructureerder en gericht op een specifieke doelgroep. Het moet een maandelijkse avond worden met een ‘bite‘.” Deze keer hebben de jonge honden keus uit verschillende tapas. Onbeperkt kunnen ze met een schoteltje langs een tafel schuiven en zelf opscheppen. In het hele programma zitten dergelijke hapklare brokken verwerkt. De theatervoorstelling blijft oppervlakkig en het programma eromheen is vooral gericht op de alledaagse belevingswereld van de twintigers.

Mode, muziek en vrijblijvendheid voeren op deze avond de boventoon. Zo kan het publiek bij de deur zijn t-shirt laten pimpen met een roos. Of een van de shirts kopen die de vier meiden van Vezjun ter plekke maken. Ondertussen zorgt phinx achter zijn piano en met een zangeres aan zijn zijde voor de muziek. De zanger/pianist won dit jaar de wedstrijd Mooie Noten. Tegen inlevering van een bon krijgen de bezoekers een niet-alcoholistisch welkomsdrankje bij de bar. Boven de bar wordt een decibellenmeter geprojecteerd die reageert op de het omgevingsgeluid.

Shows en soundscapes

Op het balkon liggen grote kussens voor een paar video-installaties met bekende en onbekende fragmenten film, die voorzien zijn van een andere ‘soundscape’. Zo heeft het bekende fragment van Charlie Chaplin aan het werk achter een lopende band een verassend anders achtergrondgeluid gekregen.

Een verdieping hoger staat midden in de kleine zaal de interactieve lasershow van kunstenaar Raymond Deirkauf. Op een klein vierkant staan vijfentwintig laserstralen naast elkaar die reageren op beweging. Onderbreek je met je hand of voet een van de stralen, dan wordt een sample geactiveerd. Door achter elkaar verschillende stralen te onderbreken, hoor je verschillende samples en kan je een eigen nummer componeren.

Blaffende voorstelling

De eigenlijke voorstelling om 20.00 uur is Pact van het trio 19Hz. Na een lang zwijgend intro en een abrupt begin, wil het stuk maar niet op gang komen. De spelers komen elkaar bij toeval tegen, willen elk hun verhaal vertellen, maar zijn tegelijkertijd bang om hun gevoelens te tonen. Deze gegevens komen echter niet tot uiting. Het stuk mist een ‘bite‘, waardoor de mono- en dialogen blijven hangen in geschreeuw zonder er naar een climax wordt toegewerkt. Even abrupt al het stuk begint, eindigt het ook weer. Zijn het pubers die zich willen afzetten van hun omgeving en hun ouders of is het trio zo verveeld dat ze boos zijn op alles en iedereen? Na de voorstelling gaat het programma in het Rozentheater verder met optredens van wereldkampioen kunstfluiten Geert Chantrou en de band ARR. De dj’s van Rednose District sluiten de avond af.

Meer jongeren trekken

Door de programmering moet de avond een hangplek zijn voor theaterbeesten en zij die nieuwsgierig zijn naar theater. In de opzet van het creëren van een hangplek zijn de initiatiefnemers geslaagd. Door het hele pand heen hangen de jongeren, op zitkussens, aan de bar of in stoelen. Voor publiek dat maar weinig naar theater gaat, is de avond laagdrempelig en een goede mix van ontspanning en theater.

Het is volgens Marvin opvallend hoe weinig jongeren naar het theater gaan. Uit het onderzoek “Gezocht: jonge theaterbezoekers” (bron: onderzoeksbureau Letty Ranshuysen en Catelien van der Hoeven) uit 2004 blijkt dat mannen tussen de 20 en 25 jaar liever naar cabaret (16%) gaan dan naar een musical (9%) of toneel (6%). Bij de vrouwen van dezelfde leeftijd is dat verschil kleiner: 20% gaat naar musicals, 17% naar cabaret en 16% naar toneel. Op zich is dat te begrijpen, aldus Marvin: “Bij een theatervoorstelling weet je niet altijd van tevoren of je een leuk avondje uit zal hebben. Bij een blockbuster of concert van je favoriete groep weet je dat natuurlijk wat meer.” De initiatiefnemers hopen dat de bezoekers naast de specifieke programmering ervaren dat er nog veel meer gebeurt in het theater. En natuurlijk dat ze nog een keer terugkomen.

De eerstvolgende WOOF! a nite with a bite / ein nache mit einem bisse is op 26 oktober 2005. Voor meer informatie kun je kijken op de site van het Rozentheater.