Theater / Achtergrond
special: Een interview met Alexander de Vree

Een festival vol jonge honden

Wat is er mooier dan jong, afstuderend theatertalent? Deze theatermakers hebben vaak hele goede ideeën, weten je te verrassen en hebben ook goed over de invulling van hun voorstelling nagedacht. Tijdens ITs (dit jaar voor de 16e keer georganiseerd), International Theatreschool Festival, kunnen ze zich professioneel presenteren aan de buitenwereld.

~

Tien dagen lang (van 23 juni tot en met 2 juli) vormen Het Compagnietheater, de [NES]theaters, Theater De Engelenbak, De Kleine Komedie, het Rozentheater, het Veemtheater, Perdu en de Doelenzaal in Amsterdam het kloppend hart van het festival dat onder leiding staat van Theu Boermans van de Theatercompagnie. Dit jaar staat het festival in het teken van Growing Talent. De nieuwe jaargang dansers, acteurs, kleinkunstenaars, popmuzikanten, mimers, choreografen, operazangers en regisseurs laat meer dan dertig nieuwe producties zien.

Hengst

Een van de afstudeerders is Alexander de Vree (HKU, theatermaker). Hij is de regisseur van de voorstelling Cowboy bij nacht, een verhaal over een Hengst. Hengst is een eenvoudige jongeman van 27 jaar en naar zijn bescheiden mening is hij de droom van iedere vrouw. Nu de moderne man het te druk heeft om zijn vrouw naar behoren te bevredigen, besluit Hengst zichzelf op te offeren voor de behoeftes van de moderne vrouw. In zijn mooiste cowboypak trekt hij naar de stad op zoek naar begerige klanten. Aangezien de kwaliteiten van Hengst kostbaar zijn, besluit hij zich vooral op rijke vrouwen te richten. Rijke wulpse vrouwen blijken echter moeilijker te vinden dan Hengst had verwacht. Daarom neemt hij een manager in de arm die voor een wellustige klantenkring moet zorgen. Met deze manager krijgt Hengst het gevoel in de verkeerde bus te zijn gestapt; hun gezamenlijke zoektocht leidt naar alles behalve sensuele dames.

Dustin Hoffman

~

Het stuk is een bewerking van de filmclassic Midnight Cowboy uit 1969 met Dustin Hoffman en Jon Voigt. “Het is een bizarre film en voor die tijd ongelooflijk vooruitstrevend. Ik ken de film al jaren en hij gonsde al die tijd al door mijn hoofd. Mijn afstuderen vond ik het juiste moment om ‘m te bewerken en te spelen,” vertelt De Vree. Waarom we naar zijn voorstelling maandag moeten komen kijken? Dat is simpel: “Omdat het een prachtverhaal is, op het scherpst van de snede gespeeld. Omdat het een groot drama is. Omdat het rauw is. Omdat vriendschap sterker blijkt dan haat. Omdat de stad altijd lijkt te winnen van het dorp, totdat je de stad de rug toekeert.”

Zowel fantastisch als verschrikkelijk

Sinds januari is hij al bezig met de voorbereidingen van zijn stuk. “De echte repetities met acteurs erbij begonnen eind februari. Wij zouden aanvankelijk begin april al spelen, maar door het uitvallen van een van de acteurs heb ik de première toen twee weken uitgesteld. Ik heb de rol zelf overgenomen en ik kan zeggen dat dat zowel fantastisch als verschrikkelijk is geweest. Eind april was het klaar en hebben we het in het theater op school gespeeld. Het publiek was blij. Wij ook.”

Altijd een rodeo

~

Tevreden gezichten dus, maar De Vree erkent wel dat het een lastig proces is geweest. “Het is moeilijk om een filmscript om te zetten naar theater. In film springt het van de ene locatie naar de andere en daar moet je op toneel maar een oplossing voor verzinnen. Daarnaast zijn filmdialogen heel realistisch, er wordt niks uitgelegd, dat moet je allemaal nog spelen. Uiteindelijk is de lijn nu heel helder en spelen wij het verhaal zoals wij die het sterkst vinden.” Makkelijk heeft hij het ook niet voor zichzelf gemaakt. “We hebben een experiment gedaan met de taal. Het Nederlands is letterlijk uit het originele Amerikaans vertaald, oftewel we hebben de Amerikaanse grammatica en zinsopbouw bewaard. Dit hebben we gedaan omdat we ons Nederlands niet toereikend vonden voor dit ‘straatverhaal’. Ik vind het experiment zeer geslaagd. De taal wordt een soort ‘slang’ en gaat als een trein. Een voorbeeld? “Dit is mijn eerste avond in de stad en ik zal beschouwen het een afschuwelijk vooruitzicht bewolkende mijn hele tien dagen als je doet niet instemmen te hebben diner met mij. Waar ook je wil. Doe niet erg vinden hoe je bent gekleed. Ik zal zeggen je bent bij de rodeo. Er is altijd een rodeo in de stad.”

Alexander de Vree is met zijn voorstelling op ITs genomineerd voor de Ton Lutz Prijs, voor het meest veelbelovende regietalent van dit jaar. Op 8WEEKLY kun je later een verslag lezen van die uitreiking op 2 juli. De Vree heeft nu al vlinders in de buik. Maar er zijn in totaal nog zeven afstudeerders genomineerd.

ITs biedt teveel mooie voortellingen om allemaal te gaan zien. Daarom een tip van een insider. De Vree: “Daniel van Klaveren met Niemand had er aan gedacht mij te waarschuwen. Het is een prachtige solo over de secretaresse van Hitler die terug kijkt op haar tijd bij hem. Hoe ze in haar naïviteit en tegen beter weten in, in zijn illusie heeft geloofd. Hij speelt die vrouw zo simpel, maar zo ontroerend. Echt fantastisch!”

Wil je meer weten over de voorstellingen op ITs? Kijk dan op hun website voor het programma en een omschrijving van alle voorstellingen.

itsfestival3.jpg