Buitengeluiden en verborgen verlangens
Zonder opnameapparaatje gaat hij de deur niet uit. Voor zijn muziek registreert Christian Berends buitengeluiden.
“Ik probeer de verborgen verlangens van mensen te vangen.”
Eind vorig jaar verscheen het debuutalbum van zijn soloproject ‘Lend Me Your Underbelly’, getiteld Giant Tadpoles Among Us. Net zo ongewoon als de titel is de muziek, die is opgebouwd uit onbestemde straatgeluiden, repeterende dialogen, en vogelgeluiden. Als leidmotief figureert een licht tokkelende dan wel zwaar vervormde gitaar. De praatzang van Berends, en pianogetingel her en der, maken de vervreemding compleet. Referenties zijn de vroege Pink Floyd, Portishead, en — dichter bij huis — de Utrechtse muzikant Joop Nolles.
Surrealistisch
Na een periode als gitarist in een (redelijk succesvolle) metalband, besluit Berends op een dag te gaan experimenteren met field recording. Met een recordertje op zak gaat hij buitenshuis op zoek naar interessante geluiden. Veelal ’s nachts, omdat overdag bijna overal in Nederland auto’s hoorbaar zijn. De uitstapjes leveren hem veel getapet getjilp op (lachend: ‘Ik word soms tureluurs van al die vogelopnames!’), maar Berends registreert ook geluiden in de trein, het café, en de Kanaalstraat (‘Alleen als de mensen het niet zien.’). Wat fascineert hem zo in die opnames? ‘Geluiden van buiten klinken heel realistisch, maar worden surrealistisch als je er muziek onder zet.’
Verborgen verlangens
In zijn opnamestudio thuis zet Berends zich vervolgens, met behulp van zijn laptop, tot het betere knip- en plakwerk. Op gitaar improviseert hij er ter plekke een begeleiding bij. Ook bedenkt hij cryptische songtitels als ‘In Other Ages We Were Bruce Lee’ en ‘Tiendoornig Stekelbaarsje’. De interpretatie laat hij aan de luisteraar.
Wil Berends een boodschap uitdragen met zijn muziek? ‘Jazeker. Tussen normale communicatie en wat je echt voelt, bijvoorbeeld frustratie of blijdschap, zit een groot gat. Mensen kunnen die gevoelens vaak niet overbrengen. Idealiter valt mijn muziek precies in dat gat; zo probeer ik de verborgen verlangens te vangen.’
Lange adem
Hoe vertaalt hij zijn complexe muziek naar het podium? ‘Er staat geen volière hoor, haha. Op mijn keyboard speel ik de buitenopnames, en met de pedalen bedien ik mijn laptop. Ook maak ik gebruik van gitaarloops (een stukje inspelen, opnemen, en dit laten herhalen, MC), waar ik met mijn keyboard vervolgens weer overheen speel.’
Om zich volledig aan zijn muziek te kunnen wijden — behalve geluidskunstenaar is Berends ook producer, gitaarleraar, en bassist in een band — is hij gestopt met zijn werkzaamheden aan de universiteit als (gepromoveerd) bioloog. Is het geen risicovolle stap, met zijn ontoegankelijke muziek? ”Lend Me Your Underbelly’ is een project voor de lange adem, maar als ik het zo kan combineren, is het ook prima. Je leeft tenslotte maar een keer, hè?’
