Kung fu meets Austin Powers
Austin Powers in de wereld van de martial arts. Daar heeft Made in da Shade/Cosmics laatste, HRMNNH! Kung Fu Hossel, wel wat van weg. Een tamelijk dun verhaal over vijandige partijen, ingebed in cool spel, vette effecten, wat wijsheden, een overdosis onderbroekenlol en talloze verwijzingen naar de jeugdcultuur van vandaag. In de verte schemert overigens door dat de makers het eigenlijk allemaal wat serieuzer hadden bedoeld. Al was het maar door de verwijzingen naar ‘onze jongens’ in het Midden-Oosten.
Het kan op zich geen kwaad een ‘urban’ voorstelling voor een brede, jonge doelgroep een wat diepere laag mee te willen geven om het niveau stand-up comedy-met-effecten te ontstijgen. Maar de verhaallijn over Nederlandse soldaten die de dorpelingen ‘een beter leven’ komen geven, brengt zo veel verwarring met zich mee dat niemand er meer een touw aan vast kan knopen. En daarmee schiet die z’n doel aardig voorbij.
Het lijntje naar Afghanistan had best mogen ontbreken in dit vechtsportfeestje, genoemd naar de seventies-hit Kung Fu Fighting van Carl Douglas. De vermakelijke, fragmentarische mix van jeugdherinneringen over old school Kung Fu-films, wijsheden uit Sun-Tzu’s De Kunst van het Oorlogvoeren en een verhaal over een inheemse gemeenschap die wordt bedreigd door vreemde invloeden van buiten, volstaat. Zeker voor het veelkleurige, jeugdige publiek dat op Made in da Shade-voorstellingen afkomt. Dat geniet van de spectaculaire vechtbewegingen. Zwijmelt weg bij de warme zangstem van actrice/zangeres Senna. Smult van de saus vol spitsvondige oneliners en kolderieke multi-culti grappen van Howard Komproe. Gaat door het lint bij de hilarische karaokeshow.
Sukkelig cool
~
Het decor levert een belangrijke bijdrage aan de energie en de impact van de voorstelling. De vloerbrede ‘apenrots’ speelt zijn rollen als afscheiding van de buitenwereld, vechtarena, veilig heenkomen én projectiescherm voor films en lichteffecten voortreffelijk. En z’n twee ‘kindjes’ op de vloer zijn geweldig in de geluidseffecten, die met subtiele handbewegingen worden opgeroepen door de acteurs. Ze geven HRMNNH! het karakter mee van een tekenfilm of een game. Met een overheersende bijrol voor Tjonrockon als krijgsheer Hari Te: hoe sukkelig hij zich ook gedraagt, hij blijft cooler dan cool. Top!
Kitschspion Austin Powers schopte het in de jaren negentig eventjes tot cultheld van de jeugd door de James Bonds van de wereld te kakken te zetten. Benieuwd hoe Tjonrockon het zou doen als karakter in een Kung Fu-game…
Vanaf november 2007 in deze voorstelling weer te zien. Kijk hier voor meer informatie.
Ben van Duin 
