Wanhoop, frustratie en verloren dromen

Frustratie is wat ik voel als ik zie hoe Willy Loman zich krampachtig vasthoudt aan zijn leventje. Het liefst wil ik hem door elkaar schudden om hem zijn ogen te openen, maar Willy en zijn familie willen de waarheid niet zien en spelen uit angst een rol om koste wat het kost de goede vrede te bewaren. Maar eigenlijk zijn ze vreemden voor elkaar.
~
Universeel en tijdloos
~
Impressionistische filmschimmen
De vormgeving is ook mooi en intens door soberheid. Op de kale luiken van de ramen zien we impressionistische filmschimmen van verbeeldingen, dromen en herinneringen uit de verwarde geest van de handelsreiziger. Een weidse soundtrack versterkt het gevoel van verwarring. De muziek varieert van een gezongen kinderliedje en discobeats tot breekbare klassieke klanken. Muziek en beeld zijn perfect op elkaar aangepast door de vaste componist van het gezelschap, Wiebe Gotink, in samenwerking met filmmaker Marcel Prins.
Schitterend!
Theatergezelschap De Wetten van Kepler brengt dit bekende verhaal op een aangrijpende en intrigerende manier. Je voelt echt de wanhoop en de frustratie van de personages op het podium. Mensen die hun wensen en dromen maar niet kunnen verwezenlijken. Het is soms pijnlijk en tragisch om naar te kijken, maar soms ook heel mooi. Een man die achter mij zit bevestigt dit als hij op het moment dat de vader zijn zoon omhelst tegen het einde van de voorstelling opeens “schitterend!” uitroept.
Dood van een Handelsreiziger speelt nog tot en met 28 mei 2005.