Erg hard lachen

Het gelegenheidstrio bestaat uit Mike Boddé (Kopspijkers), Onno Innemee en Klaas van der Eerden. Oorspronkelijk was het de bedoeling dat Jochem Myjer de tweede helft van de tien weken durende minitournee het stokje van Klaas over zou nemen. Deze man die in 1997 het Groninger Studenten Cabaret Festival won en verder bekend werd met zijn show Adéhadé werd echter geveld door de ziekte van Pfeiffer en Klaas nam de rest van tournee van hem over. Myjer zat overigens zelf in Rijswijk ook in de zaal en genoot zichtbaar van de prestaties van zijn collega’s. Het samenvoegen van drie grote cabaretiers voor een gelegenheidsgroep voor tien weken lijkt een onmogelijke opgave te zijn. De vraag is dan ook of C3 er in slaagt om meer te zijn dan een leuke verzameling van hoogtepunten uit de laatste optredens van de afzonderlijke cabaretiers.

Klankkast

Mike Boddé valt vooral op door zijn sterke stukken op de piano. Zo weet hij in zijn stuk de meezingles constant liedjes op een soepele wijze over te laten lopen. Berend Botje op de melodie van Zie ginds komt de stoomboot en ga zo maar door. Dit is niet alleen hilarisch, het is ook nog eens erg ingenieus in elkaar gezet.
De sterke kant van Onno Innemee is vooral het spelen van karakters waarvoor je eigenlijk een diep medelijden gaat voelen tijdens de sketch. Zo speelt hij op een gegeven moment een stotterende docent, die aan een groep bejaarden computerles probeert te geven. Zowel in het uitleggen zelf als ook het uitspreken van de woorden faalt deze persoon hopeloos. Dit doet Innemee zo overtuigend dat je regelmatig de neiging hebt om van je stoel op te springen om hem te gaan helpen.
Klaas van der Eerden valt voornamelijk op door de verrassende manieren waarop hij geluid uit zijn hoofd weet te krijgen, via de stembanden of als hij zijn schedel slechts als klankkast gebruikt. Tevens weet Klaas op een opvallend soepele manier opmerkingen en feiten vanuit het publiek te verweven in een ter plekke bedacht lied. Het is een genot om naar deze man te kijken.

Optredens belachelijk maken

De grote vraag blijft of C3 naast de individuele kwaliteiten die de cabaretiers hebben ook nog iets toe weet te voegen. De meeste individuele optredens zijn namelijk al in het theater, of zelfs op televisie te zien geweest. De energie spat echter in de gezamenlijke delen ook van het podium. Een erg sterk voorbeeld hiervan is de muziekles. Hierin probeert een autoritaire Mike Bodde de twee andere kinderen les te geven over Bach. Deze twee kinderen worden fantastisch vertolkt en alleen al het feit dat dit tweetal er fysiek als twee kinderen uitziet zorgt dat je om de minste grap al onder de bank ligt van het lachen. Ik heb bij deze sketch minutenlang echt met tranen in mijn ogen zitten lachen, vooral op het moment dat de twee mannetjes elkaars optreden belachelijk beginnen te maken. Dit is briljant theater en ijzersterk cabaret.

Vooral lachen

Het leuke van C3 is dat het optreden geen rustige momenten kent. Het trio gaat dan ook duidelijk niet voor de diepgang maar kiest ervoor om het publiek vooral aan het lachen te krijgen. De individuele delen zijn niet nieuw, maar blijven desondanks erg grappig. Klaas mag zijn deejay-act wat mij betreft wel tien keer doen, het wordt er niet minder briljant om. Het beste aan de show zijn echter de delen die het drietal samen doet. Die stukken zijn hilarisch en ook nog mooi in elkaar gezet. Het drietal weet de individuele stukken en de gezamenlijke optredens soepel aan elkaar te koppelen, zodat je geen moment op adem kan komen. Er is duidelijk geen diepere boodschap, maar het is gewoon een avondje heel erg hard lachen. Een perfecte opwarmer om al vast toe te leven naar het volgende theaterseizoen.