Rise of Nations

In heel wat recensies is RoN inmiddels al juichend ontvangen als de game die het oude concept van Civilization in een RTS-jasje heeft gepropt. Enkele bladen claimen namelijk dat een Turn Based spel echt niet meer kan. Totale lariekoek, zelf speel ik nog steeds graag een potje Civilization, terwijl RTS-games meestal snel hun aantrekkingskracht verliezen in mijn ogen. Aangezien de markt inmiddels overspoeld wordt met RTS-games lijkt variatie me juist broodnodig. Ik liep in eerste instantie dan ook geheel niet warm voor RoN.

Lage eisen

Na de boel vlot te hebben geïnstalleerd begon ik aan de tutorial. Voor de beginner is dat zeker aan te raden, want veel acties vereisen vlug denken en handelen. Als je dan niet weet wat te doen gaat veel kostbare tijd verloren. Meteen viel me op dat het spel er redelijk uitziet, maar toch op een kleine computer (AMD 700 bijvoorbeeld) nog redelijk goed draait. Dat is sowieso een pluspunt, want veel softwarehuizen verliezen zich vandaag de dag in belachelijk hoge systeemeisen, terwijl het allemaal eigenlijk best een onsje minder kan.

Kennis

In RoN moet je jouw volk helpen ontwikkelen van eenvoudige boeren naar ultramoderne stedelingen. En passant is het ook nog leuk als je de concurrentie weet uit te schakelen. Steden zijn in dit spel belangrijker dan in menig andere RTS-game. Naast het beheer van je resources moet je ook het intellectueel niveau van je stad goed in de gaten houden. Om vooruit te komen in de wereld, en nieuwe dingen te ontdekken heb je een ontwikkeld volk nodig. Een universiteit bouwen is dus niet alleen slim, maar vooral broodnodig. Grote steden leveren een groot rijk op. Hoe groter je rijk, hoe meer mogelijkheden je hebt om je macht uit te breiden en je legers te vergoten. Oorlog voeren is ook een manier om aan kennis te komen. Je kunt natuurlijk alles volledig aan puin knallen, maar soms kan je door de inname van een stad ook nieuwe kennis en resources bemachtigen.

Als ik dit zo opschrijf moet ik bekennen dat het inderdaad allemaal veel van Civilization weg heeft, maar het blijft uiteindelijk een RTS-game. Alleen is het beheer van je voorraden en de ontwikkeling van je economie in deze game minstens net zo belangrijk als de kracht van je legers. Bij bijvoorbeeld Praetorians was vooral je kennis van oorlogvoering belangrijk.

Persoonlijk heb ik aan RoN meer lol aan beleefd dan aan menig andere game uit het genre; er is gewoon meer strategische en economische diepgang. RoN is een prijzenswaardig product. Het spel ziet er zeer verzorgd uit, heeft voor een RTS-game een aantal nieuwe vondsten, en er is eens niet een dijk van een computer nodig om de game te draaien. De RTS-liefhebber die van wat meer van actie houdt kan beter Command & Conquer spelen, de strateeg heeft aan RoN een prima keuze. Toch blijf ik hopen op nieuwe Turn Based Strategy games.