Kamervragen in het vooruitzicht
Dan maak je een erg mooie videoclip ter waarde van veertigduizend euro, gebaseerd op een van de populairste cultfilms ooit, mag die niet overdag worden uitgezonden op de muziekzenders. Dat gebeurde het Nederlandse Wealthy Beggar. Hun clip bij het nummer Reminder van de nieuwe plaat Roxx In The Disco, met daarin een Reservoir Dogs-scenario, werd door het Nederlands Instituut voor de Classificatie van Audiovisuele Media (NICAM) afgekeurd. Met name doordat iemand een sigarettenpeuk uitdrukt in het gezicht van het slachtoffer dat vastgebonden zit in een stoel. Errug hè…
Natuurlijk is het NICAM speciaal opgericht om een oogje te houden op het seks- en geweldniveau binnen films, televisieseries en dergelijke, maar het instituut heeft eigenlijk nooit zo van zich laten horen op het gebied van videoclips. Het is dan ook een beetje jammer dat Wealthy Beggar er nu aan moet geloven, terwijl we de laatste jaren al overstelpt zijn met geweld, blote tieten en vrouwen met onzichtbare strings uit de Verenigde Staten. Zou dit alles iets met ‘nipplegate’ te maken hebben? Krijgen we nu ook kamervragen over deze clip?
Eindelijk een volledig album
Maar goed, Wealthy Beggar bracht dus een nieuw album uit na een zeer goed ontvangen debuut EP Selling The Vibe. Eindelijk, want deze band geldt al een tijdje als een van Nederlands grootste beloftes. Roxx In The Disco is zo’n plaat die het bij een eerste luisterbeurt niet zo heel goed doet. De associaties schieten door je hoofd, maar eigenlijk kun je nergens echt je vinger op leggen. Bij een meer aandachtige studie van het album blijkt echter dat deze band wel degelijk de hooggespannen verwachtingen waarmaakt. De nummers zijn stuk voor stuk zeer catchy en blijken toch over veel meer originaliteit te beschikken dan ik in eerste instantie dacht.
Ghostbusters
Het eerder genoemde Reminder is een zeer goede single en ook het tweede nummer Sucker 4U is zonder meer lekker, mede doordat het heel slim eindigt met de wereldberoemde gitaarpartij uit de soundtrack van de film Ghostbusters. Roxx In The Disco kent eveneens een aantal mooie ballads. Met name Leave California is dankzij het dromerige arrangement zeer de moeite waard. Wealthy Beggar moet het sowieso wel een beetje hebben van de arrangementen. Juist door het veelvuldig gebruik van de toetsen en door het volle basgeluid, maakt deze plaat indruk. En ook de vocale harmonieën zijn dik in orde.
Eigenlijk kun je zo acht tot tien redelijke tot goede singles van deze plaat trekken en dat verraadt toch wel de nodige klasse. Hoewel Roxx In The Disco zelden echt de diepte ingaat, is het een prima langspeeldebuut. Ik snap wel waarom platenmaatschappij Pias al die tijd zoveel aandacht aan Wealthy Beggar heeft besteed.
