Met een rotgang dwars door de wolken

‘. Aldus de Groningse band Traumahelikopter die debuteert met een naamloos album. Dat de drie heren met een rotgang spelen staat vast, dat ze de weg naar boven vinden blijkt ook.

De Groningse jonge honden Mark Lada, Daan van Dalen en Roel van Merlot tekenden in september 2012 bij Excelsior en voordat de laatste punt gezet was doken ze de studio al in. Binnen een dag stonden er al zeven(!) nummers op band. Het eindresultaat is twaalf nummers die in een half uurtje voorbij razen. Dat zij ‘wat goed is, komt snel’ verwarren met ‘wat goed, is speelt snel’ doet geen afbreuk aan de zeer energieke cd.

Kids
‘Plat hedonimse, punk en broken teen spirit’ karakteriseren de plaat, aldus Excelsior. De single van het album, ‘Kids’, laat zien dat deze laatste twee termen in ieder geval kloppen. Tekstueel sluit het aan bij bijvoorbeeld ‘The kids aren’t alright’ van The Offspring en qua context bij de rellen in Londen. Wat de muziek betreft komen The Hives in de buurt. Razende gitaren en snelle zang worden alleen even onderbroken door een virtuoze gitaarsolo om de onmacht weg te spelen.

Snel en sneller

De band toerde in 2011 met Shaking Godspeed rond. Waar deze band iets meer de tijd neemt voor zijn nummers, kent Traumahelkopter eigenlijk maar een standje: snel. Of eigenlijk snel en sneller. Alleen bij het nummer ‘Wolf’ kun je even adem happen. Gruizige gitaren zorgen daar voor een wat ander geluid dat sterk doet denken aan de jaren zestig, mede veroorzaakt door de contante ruis op de achtergrond. Ook de sterm van Lada is sterk vervormd. Als extraatje: wolvengehuil.

Goede live reputatie
De normale snelheid is te horen op ‘Learned my lesson’. Stel je hierbij een staand drummende drummer voor en je kunt je voorstellen hoe op een optreden als dat op Eurosonic 2011 het dak eraf ging. ‘Learned my lesson’ vertelt dat de persoon in kwestie z’n lesje wel geleerd heeft wat betreft vrouwen en dat hij geen zin heeft om erover te praten, omdat hij zich dan alleen maar nog rotter voelt. ‘Broken teen spirit’ in optima forma.
‘Room Service’ knalt de boodschap in het oor van de luisteraar dat er roomservice geeist wordt en wel nu. De frustraties worden eruit geschreeuwd en dan is het na negentig seconden wel goed geweest.

Op naar de zon(nige toekomst)
Het door Frans Hagenaars geproduceerde album is een prima mengeling van ongepolijste, rauwe garagerock met de snelheid en het engagement van punk. Er is goed geluisterd naar bijvoorbeeld The Sex Pistols en The Stooges en de band ademt rock ’n roll. Vervormde gitaar en zang. Couplet, refrein, solo. Gewoon knallen en alles geven wat je hebt. Als dan, zoals bij het aanstekelijke ‘Losing Grip’ en ‘Dissapoint you’, de teksten niet veel varieren en vaak herhaald worden, zorgt dat bij een band als deze voor overtuiging in plaats van lichte irritatie. Door ook af en toe iets gas terug te nemen zoals in het overstuurde en ronkende ‘Bad Day’ en af te sluiten met ‘Prey/Predator’met heerlijk gitaarloopje mag de plaat ‘veelbelovend’ genoemd worden. Voor een band als Traumahelikopter kan ’the sky’ nooit ’the limit’ zijn.

11/01/13 – Asteriks, Leeuwarden
12/01/13 – Noorderslag Festival, Groningen
25/01/13 – dB’s, Utrecht
08/02/13 – Gleis 22, Münster
09/02/13 – Merleyn, Nijmegen w/Jacco Gardner
23/02/13 – Dolhuis, Dordrecht
05/03/13 – Trix, Antwerpen w/Dead Ghosts
08/03/13 – Where The Wild Things Are Festival, Zuidwolde
09/03/13 – Niks, Horst
23/03/13 – Metropool, Hengelo

http://www.youtube.com/watch?v=ANCf0kkjlnc