Smakelijk toetje

Rock-‘n-roll

~

In 2005 volgde het album No Wow. Tegen die tijd was The Kills meer opgeschoven richting minimalistische pop. Maar hun punkachtergrond (beide zijn geïnspireerd door onder andere Velvet Underground en de Londense en New Yorkse punk) blijft ook in dit album doorschemeren. En na lang ploeteren, schrijven en schrappen is het ondertussen 2008 en dient het derde album zich aan. Volgens eigen zeggen wederom een heel ander album dan de vorige. Maar ondertussen herkennen we wel degelijk de oude, gezamenlijke muzikale achtergrond van het tweetal. Ook in dit derde album horen we de punkinvloeden van Jamie en Alison terug.

En dat is maar goed ook. Dat is tenslotte waar ze goed in zijn, de ruwe, naakte essentie van simpele, goede rock-‘n-roll. Hoewel Midnight Boom dan misschien een stuk toegankelijker is dan de vorige twee albums is het verschil helemaal niet zo groot. Sterker nog, als je de openingsnummers van No Wow en Midnight Boom naast elkaar legt word je duidelijk geconfronteerd met dezelfde vibe. Beide nummers (No Wow en U.R.A. Fever) zijn heerlijke, toegankelijke en swingende punkrocknummers. Beide nummers hebben een goede basisbeat, lekker gitaarspel en meezingbare teksten.

Nu was No Wow sowieso al een lastige plaat om op te volgen. The Kills’ tweede album werd destijds tenslotte erg goed ontvangen. Maar ook Midnight Boom heeft enkele zeer aantrekkelijke liedjes voor ons in petto. Zoals het al eerder genoemde U.R.A. Fever, het sterke en haast vrolijke Cheap and Cheerful en M.E.X.I.C.O.C.U., met een heerlijke drumpartij (dat helaas te kort duurt met z’n anderhalve minuut). Om maar wat voorbeelden te noemen.

Richting

~

Oké, de nummers op Midnight Boom klinken weliswaar wat minder duister dan die op No Wow. Maar het ‘grote verschil’ waarover door The Kills wordt gesproken is eerder een voortzetting met een wat lichtvoetiger inslag. Een kleine verandering van richting op de weg van de punkrock. Als je dan toch op zoek bent naar toegankelijke ‘poppy’ punkrock leent de speciale editie No Wow (met bonus-disc) zich eerder voor een luisterbeurt dan Midnight Boom. De bonus-disc van deze speciale No Wow-cd bevat enkele verrassende remixen van nummers van dat album. Het punkelement is hier namelijk veelal verdrongen door toevoeging van electronische elementen en swingende ritmes die de nummers eerder in een clubscene plaatsen dan in de oorspronkelijk wat donkere punksfeer.

Om terug te komen op de vragen uit de inleiding, voor liefhebbers van het genre is het handig eerst No Wow te beluisteren alvorens over te gaan tot de aanschaf van Midnight Boom. Want als album nummer twee je bevalt is album nummer drie een lekker toetje. Het toetje alleen is misschien minder bevredigend zonder het genot gesmaakt te hebben van het hoofdgerecht. Eet smakelijk!