System Of A Down

Wat al ergerlijk is voordat je de CD in je speler hebt kunnen schuiven, is het feit dat de band niet trots genoeg is op de teksten om er een boekje met deze teksten bij te leveren. De teksten kun je downloaden als je met de CD een afgeschermd gedeelte van hun website bezoekt. Dat is mijns inziens wel een beetje goedkoop. Twee versies uitbrengen van de CD, met dubbel artwork, maar er geen teksten bijleveren. Maargoed, dan moeten we het dus maar doen met dat wat we kunnen verstaan.

Peaches

Het album begint makkelijk. Een simpel gitaarloopje en een tekst die veel weg heeft van het legendarische “Peaches”. In dit nummer wordt gewoon stevig op de gitaar geslagen. Maargoed, beter goed hakwerk, dan slecht uitgevoerde pogingen tot briljante muzikaliteit.

Het album rolt vervolgens lekker verder door in het gehoor. Ik zou bijna zeggen dat de band gewoon lekkere moderne rockmuziek ten gehore brengt, met af en toe een verrassend instrument of geluid. De muziek is goed en lekker stevig maar niet echt vernieuwend.

Subtiel

Toch spitsen je oren zich toch nog aan het einde van het album als het mooi en meeslepende Ego Brain te horen wordt gebracht. Met dit nummer laat de band horen dat ze niet alleen stevige rockmuziek kan laten horen, maar ook op de rustige momenten waar het op een goede samenklank aankomt een goed figuur kan slaan. Iets later doen ze dit nog een keer met het subtiele Roulette.

De conclusie is dat dit is een leuk, goed in het gehoor liggend album is voor de gemiddelde luisteraar. Niet alleen het stevige rockgeweld komt aan bod, maar de band kan ook goed met wat subtielere muziek overweg. Als je echter in de puberteit bent en als je primaire levensdoel is om je ouders over de zeik te jagen, dan is dit meer dan een uitstekende gelegenheid. Gewoon af en toe draaien en de hoes laten slingeren, zodat het provocerende taalgebruik goed overkomt, en je hebt gegarandeerd succes!

Officiele website
Sony music