Alweer een nieuwe Spoon

Ga Ga Ga Ga Ga telt tien korte nummers en duurt in totaal nog geen 37 minuten. De kwaliteit van de nummers wisselt sterk en varieert van ontroerende indiepop tot ongeïnspireerde dertien in een dozijn gitaarliedjes. Ga Ga Ga Ga Ga opent aardig met Don’t Make Me A Target, een nummer wat helaas zo overgeproduceerd is dat de stem van zanger Britt Daniel niet uit de verf komt. De instrumentale stukken in het nummer zijn de redding: de kort aangeslagen akkoorden in de gitaarpartij in combinatie met de piano vormen een solide basis.

Hitpotentie

In tegenstelling tot het openingsnummer heeft het catchy en poppy You Got Yr Cherry Bomb aardige hitpotentie. Het zou zeker geschikt zijn voor een hippe tienerserie zoals Spoons eerdere plaat The Way We Get By in The OC. De meest hitgevoelige nummers van Spoon zijn niet de beste. Op dit album is het leukste nummer Don’t You Evah: een geweldige song waarin Daniel zich sarcastisch uitlaat over het verloop van een relatie, ondersteund door een eenvoudige maar sterke bassline.

Elk nummer op het album heeft kenmerkende elementen zoals de staccato piano op The Ghost Of You Lingers. Toch lijkt het alsof Spoon zijn krachten niet ten volste benut. Het minst opzienbarende en doorsnee nummer is Eddie’s Ragga, waarop de band sloom en ongeïnspireerd overkomt. Om het maar even oneerbiedig te zeggen klinkt dit als een ‘volmaker’.

Geduld

Misschien had Spoon even moeten wachten met het alweer uitbrengen van een album, tot er een sterkere verzameling nummers voor handen was. Er is namelijk al genoeg Spoon-muziek om op te teren. Het album bevat teveel degelijke en brave indiepop-liedjes voor op de achtergrond. Ga Ga Ga Ga Ga klinkt als een redelijke World Party/I Am Kloot-combinatie, maar komt nergens in de buurt van hun sterke debuut uit 1996.