Vanuit de leegte de diepte in

Into Void, een zeer persoonlijke luisterplaat waarmee Satori zich van zijn dance-collega’s onderscheidt. Satori geeft tekst en uitleg.

We spreken Djordje Petrovic, alias Satori, tussen de voorbereidingen voor zijn nieuwe liveshow door, vanuit de Nijmeegse studio waar hij en El Mundo hun clubreleases produceren. Het is ook de plaats waar Into Void tot stand is gekomen, Satori’s solodebuut. Het album bestaat uit acht tracks, tussen de vier en tien minuten lang, die allemaal iets eigens hebben, maar samen een bijzonder consistent geheel vormen. Steeds is daar de onderhuidse energie van diepe housegrooves, maar het zijn akoestische gitaren, jazzy pianoklanken en exotische samples die de plaat uniek maken.

Into Void kwam tot stand tussen de producties van El Mundo & Satori door, nog steeds het voornaamste project van Petrovic. ‘Wat ik doe met El Mundo is heel erg dansvloergericht. Als solo-artiest vond ik het lekker om helemaal niet bezig te zijn met de vraag: wat werkt op de dansvloer? Into Void gaat meer om sferische, gevoelsmatige dingen.’

Muzikale wortels
De invloeden uit de jazz en gesamplede vocalen van over de hele wereld hebben te maken met Satori’s nogal opmerkelijke achtergrond. ‘Mijn vader komt uit Servië, mijn moeder komt uit Zuid-Afrika. Bij mijn vader hoor ik altijd Balkanmuziek en Afrikaanse muziek werd ook heel veel gedraaid. Van kinds af aan gingen we al naar van die Afrikaanse festivals, daar traden Afrikaanse bandjes op, werd Afrikaans bier getapt en kon je Afrikaanse kleden kopen. Op de een of andere manier ging ik altijd naar de kraampjes waar je dan 20 tweedehands cd’s voor 10 euro kon kopen. Vaak slecht opgenomen cd’s, letterlijk van over de hele wereld, van artiesten waar ik nog nooit van had gehoord. Ik heb dus veel wereldmuziek thuis, daar zitten wel mijn roots.’

Het zijn die obscure tweedehands cd’s die aan de basis staan van Satori’s producties. ‘Ik laat me inspireren door toevalligheden. Ik heb tientallen samples van jazz, indianen, Afrikanen weet ik wat. Die gooi ik allemaal op een berg. Dan pak ik de piano en speel ik daar wat bij, of ik hoor een Afrikaanse gitaar, en voeg daar zelf nog iets aan toe. Zo knip en plak ik wat en speel wat in, en dan ben je zo vijf uur verder. Dan ga ik even naar buiten, of iets anders doen. Als ik vervolgens terug kom, luister ik naar wat ik heb gemaakt: soms is het een zootje waar je niet goed van wordt, en soms hoor ik een eenheid, daar ga ik dan verder mee.’

Zen

Naast Petrovic’ culturele achtergrond, speelt ook zijn interesse voor Zen-Boeddhisme een rol in zijn muziek. Zowel de artiestennaam Satori, als de albumtitel Into Void verwijzen hiernaar. ‘Satori staat voor een kort moment van euforie, verlichting, een eenheidsgevoel. Als je aan het draaien bent kom je soms in een flow terecht waarin even alles een is. Er is een bepaalde climax en alle handjes gaan de lucht in, of de dj draait net even dat nummer dat jij vet vindt. Dat is echt een satori-moment. Zen en dance zijn wat dat betreft aan elkaar verwant. ‘Into Void‘ staat voor naar de leegte gaan. Als ik de studio in loop is er nog niks, is er leegte. Ik geloof ook dat muziek uit de leegte komt, een creatief proces komt uit niks. Into Void is een knipoog naar hoe ik een muzikaal proces zie.’

‘Kinhin’ is een eerbetoon aan Petrovic’ overleden Zenmeester. Het nummer is anders tot stand gekomen dan het andere materiaal. ‘Eigenlijk realiseer ik het me nu pas, maar bij ‘Kinhin’ ben ik wel heel bewust achter de piano ben gaan zitten en heb gedacht: ik wil iets voor Sjef gaan maken. Er is een heel oud klassiek nummer dat ik wel eens op de piano speel. Met die akkoorden ben ik gaan spelen, en daar kwam het loopje uit dat je in ‘Kinhin’ hoort.’

Leven en dood
Een van de meest in het oog springende nummers is ‘In A Blink of An Eye’, waarin verschillende gesamplede Afrikaanse vocalen langzaam naar een climax toewerken, die nooit helemaal komt. ‘We waren op Free Your Mind, en we kregen een telefoontje dat een vriend op de intensive care lag met een hartstilstand. Dat heeft me heel erg geraakt: het ene moment ben je aan het feesten ben het volgende moment zit je op de intensive care. In a blink of an eye kan alles veranderen. Vanuit die emotie heb ik dat nummer toen gemaakt. In drie uur was hij af.’

Het thema leven en dood komt nog een keer terug op Into Void. Opener ‘Brittle’ bevat een geluidsfragment van mensen die met elkaar steggelen over de definitie van genocide. Een bizar gegeven, zeker voor een houseplaat. ‘Ik heb ‘Brittle’ gemaakt naar aanleiding van de film Shooting Dogs. Een hele harde documentaire over wat er in Rwanda is gebeurd. Na het kijken was ik heel erg van slag. Ik dacht: ‘Jezus, wat een hypocriet gedrag bij die Verenigde Naties! Die sample is letterlijk een opname uit die film. Uiteindelijk hoor je in die plaat ook een Afrikaanse man schreeuwen, smeken. Ik heb het nummer duidelijk niet voor de dansvloer gemaakt. Je zult het op geen enkele dansvloer horen, en in mijn live sets speel ik hem ook niet. ‘Brittle’ niet bedoeld om iets te forceren bij de Verenigde Naties, maar ik wilde wel mijn gevoelens daarover uitdrukken. ‘Brittle’ staat voor kwetsbaarheid.’

Spirituele reis
Politieke connotaties heeft ook het jazzy nummer ‘YES, I Can’t’. ‘De keuze voor de titel is eigenlijk een grapje. Ik heb het gemaakt met mijn pianoleraar. Die track was gewoon een sessie die we samen deden. Toen had ik nog een titel nodig. Ik ben heel erg teleurgesteld in Obama, die allemaal mooie praatjes had toen hij aan de macht kwam, maar uiteindelijk door allerlei lobby’s meer dan de helft niet heeft kunnen doen.’

Met Into Void is Satori ‘vanuit het niets’ de diepte ingegaan. Het album luistert als een donkere trip, maar ook als een spirituele reis om de aarde. Een persoonlijke plaat die universele thema’s aansnijdt. Fysieke cd’s zullen er van de plaat niet verschijnen, maar hij is te downloaden via Beatport en binnenkort ook via Itunes.