Muziek / Concert

Met en zonder melodie grappig

recensie:

Dromerige melodieën, Rebergens kenmerkende meisjesstem en poëtische teksten vullen de kleine zaal van Doornroosje. Roosbeef is terug en de geboorte van de nieuwe plaat Kalf is reden voor een nieuwe toer.

G de singer songwriter opent de avond. G haalt een kartonnen gitaardoos van een gitaar van maximaal 75 euro uit zijn gitaartas en plugt de doos in. Een beat wordt opgezet, G krast wat over de gitaardoos en zingt. Nou ja, zingt: Muzikaal is het weinig indrukwekkend, maar deze kale Rotterdammer (‘ik ga zo Feyenoord kijken’) creëert een dusdanige absurde situatie die gek genoeg intrigeert. Nog een voordeel: Roosbeef hoeft niet bang te zijn dat het voorprogramma de hoofdact overtreft.

Koeien
Dan is het tijd voor Roosbeef. Frontvrouw Roos Rebergen is volledig in het zwart, bekijkt wat ongemakkelijk het publiek en zet ‘Amerika’ in, tevens de eerste track van het album. ‘Controleer Mij’ volgt en tijdens ‘Ik Wil Je Dragen’ verschijnt de eerste lach op haar gezicht. Het publiek komt los, de band ook. Tom Pintens die de eerste vier nummers op gitaar speelt, lijkt minder op zijn gemak en maakt een aantal hoorbare foutjes.

Vervolgens worden de rollen omgedraaid. Pintens gaat bassen, Tijs Delbeke neemt de gitaar over en Roosbeef maakt het eerste uitstapje naar het oude werk: ‘Pulpo’. Toepasselijk: dat lied gaat ook over koeien. Oude platen als ‘Twijfelaar’, ‘Nachtauto’ en het briljante ‘Iets Te Veel Wij(n)’ komen voorbij en worden zichtbaar door het publiek gewaardeerd. Met volle aandacht wordt er geluisterd naar de prachtige, komische teksten en dromerige, catchy melodieën.

Vreemde eend in de bijt
Tussen de liedjes door vermaakt Rebergen het publiek met wat anekdotes. Over haar oma bijvoorbeeld, die niet thuis was na een optreden in Groningen (‘Kutwijf’) of over G de singer songwriter. De vreemde gedachtekronkels van de frontvrouw blijken ook zonder melodie erg grappig. De Duitstalige vreemde eend in de bijt op Kalf blijkt het live verrassend goed te doen. ‘Und Man Liebt So Viel’ wordt met volle overtuiging gebracht en zou niet misstaan op een festivalset. Een speciale vermelding verdient de uitvoering van ‘Raak Mij Aan’, speciaal geschreven voor 5 mei. Op de cd bombastisch vormgegeven, met koor en orkest, maar hier klein en met minimale begeleiding gespeeld. Een van de vele hoogtepunten.

Tijdens de toegift vindt er een reünie plaats tussen Roos Rebergen en Reinier van de Haak, zanger van Krach en voormalig gitarist van Roosbeef. Roos haalt Reinier uit de zaal. Echt gepland lijkt het allemaal niet te zijn. Met het nummer ‘Sirene’ (‘we wilden eerst ‘Nachtauto’ doen, maar die kon hij nooit goed spelen’) gaan voor de laatste maal alle registers open. Roosbeef kan terugkijken op een geslaagde avond. En G.? ‘Zijn’ cluppie werd helaas uitgeschakeld in de Europa League.