De pretenties van Pink

In catchy single Stupid Girls zingt Pink over de scheef gegroeide vrouwelijke identiteit van de opgroeiende meisjes van nu. Toegegeven, het is het beste nummer van het album. Het swingt en zit goed in elkaar, maar de rest van de plaat lost de verwachtingen die dit eerste nummer schept niet in. Downwards from here! Alleen Who Knew wil het melancholische hart nog wel raken, maar dat ligt eerder aan de violen op de achtergrond dan aan de intensiteit van het nummer.

Meneer de President, slaap zacht

Naast de hulp die Pink krijgt van een half dozijn producers en songwriters, helpen op het nummer Dear Mr. President The Indigo Girls een handje mee. Logischerwijs is dit een aanklacht tegen Bush Jr. en zijn beleid. Een poging waar evengoed de gemakzucht van afstraalt: het gitaartje, achtergrondkoortje en de subtekst-loze protestliedinhoud krijgen die president echt niet aan het huilen. Het anti-oorlogstintje zet ze voort in, het door haar vader gezongen en destijds in Vietnam geschreven, I Have Seen The Rain. Ze draagt het tijdens een praatje vlak voor het nummer op aan de veteranen.

Jokkebrok

De houdbaarheidsdatum van de songs op dit album is kort. Ze blijven wel hangen, heus wel. Maar de vluchtigheid druipt er van af. De clichés en het eeuwige couplet, refrein, couplet, refrein, brug, refrein, refrein in een halve noot hoger hangen na twee draaibeurten al de keel uit. Zoals de bijgeleverde bio al tenenkrommend zegt: Ook al is een aantal songs “zwartgallig en ellendig” er staat een reeks “vrolijke nummers” tegenover. Want zo’n album mag natuurlijk niet te ontoegankelijk worden, want dan wordt het niet meer gekocht door de tienermeisjes die met een haarborstel voor de spiegel mee willen zingen.

Geen Get The Party Started op I’m Not Dead, want er moet een statement uitgedragen worden. Het feit dat Pink ook maar gewoon een product is van een batterij aan producers en imagebuilders, terwijl ze onafhankelijkheid predikt, maakt haar en dit album hypocriet. En stukken ongeloofwaardiger dan de zangeresjes die zónder pretenties hun kont tijdens videoclips in de rondte draaien.