Muziek / Album

Country met een goed humeur

recensie: Pieta Brown - Remember the Sun

Als dochter van singer-songwriter Greg Brown trok ze veel aandacht met haar debuutalbum, maar al gauw was duidelijk dat Pieta Brown op eigen benen kon staan. Haar debuutalbum kreeg goede kritieken en na haar tweede plaat The Cool komt nu haar derde album: Remember the Sun. Elf stevige country-folksongs over vriendschap liefde en leven, waar haar ‘Alabama roots’ duidelijk in terug te horen zijn.

~

Brown gaat stevig en zelfverzekerd verder waar ze bij The Cool ophield. Ze zingt over de dingen die ze om zich heen ziet gebeuren – zonder daar zelf al te somber van te worden. Zelfs als het niet allemaal even vrolijk is zoals ze met zinnen als “Nobody wants to talk to you” in Hey Run laat blijken. Ze probeert de positieve kant achter alles te zoeken, wat al uit de cd-titel valt op te maken.

Lyrics

Bij de echte lyricfreaks zal de cd niet gauw in de smaak vallen. Browns tekstschrijvende vermogens worden door sommigen weliswaar geroemd en zelfs bestempeld als poëtisch, maar echt bijzonder zijn ze niet. In het tweede nummer begint ze met de zin “Peace on earth, where did you go”. Een beetje een zwijmelende tekst over vrede op aarde die bijna drie minuten zo doorgaat. Natuurlijk kun je je best zoiets afvragen in een nummer, maar het is geen schande om dat op een mooie manier te verpakken.

Country

Afgezien daarvan is Remember the Sun een prima cd, die een beetje doet denken aan het werk van Browns beroepsgenoot Lucinda Williams, wiens nieuwe cd West nog niet zo lang geleden uitkwam. Pieta Brown ontpopt zich op Remember The Sun als een echte country-artist. De songs zitten goed in elkaar en met niet al te veel poespas heeft ze elf volle nummers neer weten te zetten. Natuurlijk ontbreekt de slidegitaar niet en ook de subtiele toevoeging van een enkele pianopartij is een waardevolle aanvulling. De productie is vakwerk en gedaan door de vriend van papa Brown: Bo Ramsey.

Specifiek

Deze plaat is zeer geschikt voor de liefhebber. De country-invloeden zijn net iets te aanwezig en haar stem klinkt soms wat zeurderig, zoals bijvoorbeeld bij het refreintje van It’s just as well. Uitzondering daarop is Worlds Within Worlds, een heerlijk luisterliedje waar Brown haar stem niet zo overstuurt als in de typische countrynummers.
Concluderend kunnen we zeggen dat Pieta Brown een fijne cd heeft gemaakt die goed ontvangen is door de luisteraars. Wel is de plaat voor een redelijk specifiek publiek geschikt. Als je niet vies bent van een beetje country met de bijbehorende sound en niet te vergeten de cowboyhoeden, zoals je die bij haar liveshow zeker zult tegenkomen, dan kun je absoluut genieten van deze plaat.