Meer muziek

No Needles – The New Fragrance

[eigen beheer]

De Wateringse band No Needles laat alleen al met de presentatie van haar demo The New Fragrance zien dat het veel in haar mars heeft. De pretenties zijn in ieder geval duidelijk erg hoog. De demo is superstrak vormgegeven en straalt meer uit dan menig debuutalbum dat door een grote maatschappij wordt ondersteund. Dat is prachtig om te zien. De band heeft zelfs al een videoclip op de plaat gezet. Sinds 2002 heeft No Needles een flinke lijst aan live-optredens gedaan en de demo zo horende moet dit zeker een sfeervolle hoeveelheid optredens geweest zijn. De band klinkt fris en weet met een heldere toon en een mooie mix tussen rock en rap de luisteraar telkens weer te verrassen. Mooie muziek waar je niet snel stil bij kunt gaan zitten.

Joost – Blue like heaven

[Eigen beheer]

Joost uit Doorn is niet echt iemand die gaat zitten wachten tot een platenmaatschappij hem de kans geeft om een plaat op te nemen. Hij heeft inmiddels al aardig wat nummers op de plaat gezet en heeft hier duidelijk plezier in. Het merendeel van de instrumenten bespeelt hij zelf en op die manier heeft hij al een drietal demo’s achter zijn naam weten te zetten. Godzijdank is het tegenwoordig een stuk minder lastig om inspirerende artiesten een eigen plaat te laten maken dan vroeger. Joost is hier een goed voorbeeld van. Ik heb wel eens sterkere zangers gehoord, maar de muziek is toch zeker wel de moeite waard. Het is een beetje te vergelijken met het werk van Alan Parsons: heel erg evenwichtig uitgebalanceerde en doordachte composities. Leuk om te horen dat er ook nog dit soort muziek door een nieuwe generatie wordt gemaakt.

Textures – Polars

[Listenable Records]

Het debuut van de Nederlandse metalband Textures dat op 8 maart verschijnt klinkt erg veelbelovend. De eerste songs van Polars klinken dan weliswaar niet echt vernieuwend, het algemene beeld is erg positief. Hoewel de zang duidelijk niet de sterkste kant van de band is levert de ingetogenheid die de band zich toestaat regelmatig erg mooie momenten op. De band heeft duidelijk goed door dat de kracht van metal pas echt tot zijn recht komt als er ook af en toe gas terug genomen wordt. Maar het venijn zit hem bij deze band duidelijk in de staart. De twee songs Polars en Heave, beide overigens meesterwerken van ruim een kwartier, zijn vernieuwend en origineel. Qua opbouw heeft de band zich duidelijk niet laten leiden door de klok, maar door de voortgang van de compositie. Dit levert een verrassend en origineel geheel op. Ik verwacht van deze band in de toekomst zeker nog meer te horen.

Redtape – Radioactivist

[Roadrunner]

De uit Californië afkomstige punkmetalband Redtape weet met haar debuutalbum niet echt te imponeren. Het album is in het begin leuk opgebouwd, met een mooi intro voordat het gehak op de gitaar begint, maar daar blijft het dan ook bij. De energie spat er echter wel vanaf en de muziek is erg geschikt om je ramen mee laten rinkelen. Desondanks word ik er echt niet koud of warm van. Het is stampende gitaarrock maar mist elke inspiratie en originaliteit. Dit soort muziek hebben we echt al honderden keren gehoord en we hebben hier geen nieuwe band voor nodig om dit nog een keer dunnetjes over te doen.