Geen gemakkelijke best-of

De stelling dat Mogwai na Young Team uitgepraat was, is al jaren klinkklare onzin. Het alom bejubelde en op Young Team verschenen Like Herod moet immers toegeven aan zijn enkele jaren jongere concurrent Christmas Steps (van Come On Die Young). Nummers als 2 Rights Make 1 Wrong, Kids Will be Skeletons en het subtiele Stanley Kubrick staan zeker niet in de schaduw van het schitterende Yes! I am a long Way from Home. Daarbij wordt het bewijs op de verzameling van BBC-sessies door de band zelf geleverd. Zo sterk zelfs dat de nummers van Young Team – te weten: het veel te lang durende Like Herod en R U Still in 2 it – in een schril contrast komen te staan met de rest van de plaat.

Zouteloos

De plaat wordt, na de aankondiging van John Peel, bijna magistraal geopend met Hunted by a Freak. De overstuurde gitaren, de geluiden uit de keyboards en het nummer zelf huizen de energie die je wilt voelen als je naar Mogwai luistert. Het is dan ook een redelijke teleurstelling wanneer R U Still in 2 it zonder zang van Arab Straps Aidan Moffat wordt ingezet. Nu is het nummer behoorlijk zouteloos en komt het nauwelijks uit de verf. In Cody daarentegen, wordt, zoals het hoort, wel gezongen en blijft daardoor stevig overeind. Net zoals het uiterst fijnzinnige Secret Pint, waarbij Mogwai de perfecte timing volgens ‘het boekje’ laat zien. Op dat soort momenten bewijzen de mannen uit Glasgow dat ze de vaandel van de Post Rock sans gêne mogen dragen.

Prijzenswaardig

Government Commissions weet iets aan het oeuvre van Mogwai toe te voegen, doordat nummers meer uitgesponnen zijn, hier en daar soms wat uitgekleed klinken en zo nu en dan accenten anders zijn geplaatst. Het heeft de schoonheid en de spanning van een optreden, maar het is geen typische live-plaat. Het is bijna het tegenovergestelde van de reputatie die Mogwai als live-band door de jaren heen heeft opgebouwd, maar daardoor niet minder boeiend. Daarbij komt het dat Mogwai voor een sessieverzameling en niet voor een makkelijke very-best-of-verzamelaar heeft gekozen en dat is alleen maar prijzenswaardig. Al met al is Government Commissions, BBC Sessions 1996-2003 een avontuurlijke plaat en het overtuigende bewijs van de kracht, de pracht en de esthetische meerwaarde van misschien wel het beste postrock-combo van de wereld.