Doldwaze Purcell uit Frankrijk

Een toneelknecht die een aria wreed verstoort met een stofzuiger? Een dirigent in kilt die het orkest verlaat om een cabaretdeuntje te zingen? Totale duisternis op toneel én in de orkestbak? Publieksparticipatie? ‘Zijn er nog vragen? Nee, dan gaan we door met de tweede akte!’ Stuk voor stuk ongehoord in elk zichzelf respecterend operahuis. Het kan echter allemaal bij Corinne en Gilles Benizio, beter bekend als het komische duo Shirley & Dino. Samen met Hervé Niquets Le Concert Spirituel maken zij van Purcells King Arthur een lust voor oog en oor.
Met de theatermuziek van Henry Purcell zijn gemakkelijk tien cd’s te vullen, maar op zijn enige opera Dido & Aeneas na, klinkt zijn muziek slechts zelden in het theater. Verwonderlijk is dat niet: Purcell vlocht zijn muziek om de vijf bedrijven van een op zich al avondvullend toneelstuk heen. Een authentieke uitvoering zou daarom meer dan zes uur duren – geen toneel- of operagezelschap dat zich daaraan waagt.
Voorbij de tekst
~
Een opmerkelijke en gewaagde stap van dirigent en het operahuis van Montpellier. Want zoals het regieduo in het begeleidende boekje al aangeeft:
Je bent gek! We weten niets van opera.
En wat maakt dat uit?
~
Het klinkt allemaal weinig respectvol en wat al te melig, maar zelfs als de dirigent Niquet zijn tempokeuze aanpast aan de schaatsers op het toneel (ja, ook dat kan hier, rondom een koelkast, dat dan weer wel), blijft hij trouw aan de noten van Purcell. Sterker, achter alle clownerie gaat een onwaarschijnlijk goed gespeelde, mooi gezongen en goed geacteerde opera schuil. Een Nederlandse tournee zit er helaas niet in, maar gelukkig is er deze voorbeeldige dvd-registratie.