Zelf verantwoordelijk

Deze opnames belandden vanonder dat bed op een of andere manier in handen van producer Robby Baier, die hem uitnodigde om naar Amerika te komen om een album op te nemen. Samen met verschillende sessiemuzikanten (onder wie Marla Hansen van Sufjan Stevens en My Brightest Diamond) maakte Kim Janssen een echte singer-songwriterplaat, Truth Is…I’m Always Responsible. Helemaal zijn debuut is het niet, want eerder kwam al de EP V op de markt. Maar dit is het eerste volledige album dat de singer-songwriter uitbrengt.

Snelheid

En het is een hardcore singer-songwriterplaat geworden, rustige luisterliedjes met bedeesde muzikale omlijsting. De teksten zouden het werk moeten doen. Helaas zit hier het probleem van dit album. Janssen zingt zo bedeesd dat je er soms bij in slaap valt. Zijn binnensmonds gehijgde gezang is maar moeilijk te ontcijferen. Als je de begeleidende songteksten erbij pakt valt ook het zangtempo meteen op. Tegen de tijd dat Janssen één zin van een nummer heeft voltooid, heb je zelf al de hele tekst van het liedje kunnen lezen. Met andere woorden: het is niet zo’n heel vlot album.

De hele cd ademt een soort gelatenheid uit. Dat is voor de een heerlijk rustgevend en voor de ander totaal slaapverwekkend. Truth Is… I’m Always Responsible is daarmee een echte luisterplaat geworden, niet alleen wat de uiteindelijke luisterervaring betreft, maar ook met betrekking tot de aanschaf ervan. Luister eerst een keer naar dit album bij de platenzaak alvorens je het aanschaft. Het zou wel eens té rustig kunnen zijn naar je smaak.

Veilig

Daarmee is dit album trouwens geen slechte plaat. De nummers op zich én het album in z’n geheel bezitten een consistente sfeer. Janssen vliegt nergens uit de bocht en waagt zich niet aan experimentele uitstapjes. Hoewel de arrensleebellen in het nummer ‘Let’s Pretend That I’m Being Honest’ misschien wel als gewaagd beschouwd kunnen worden. Maar met dit veilige pad creëert hij ook meteen een solide album dat nergens uit de toon springt.

Bed

Truth Is… I’m Always Responsible is een degelijk debuut geworden dat nergens echt spannend wordt. Janssen mag op z’n volgende album best wat meer uit de band springen. Nu blijft het allemaal een beetje gezapig. En dat is jammer, omdat er verder duidelijk een muzikaal talent achter deze man schuilgaat. Alleen lijkt dat vooralsnog onder dat bed in Azië te zijn blijven liggen.