Altijd lastig zo’n tweede album

Het heeft een paar jaartjes mogen duren, maar eindelijk is er dan toch het tweede album van Hit Me TV. In een bomvol Paradiso werd met wisselend succes de albumpresentatie gehouden.

Alles en iedereen stond gereed om er een fijne avond van te maken en de band na al die tijd weer een warm welkom te heten. De verwachtingen waren dan ook hoog gespannen. Helaas heeft de band deze verwachtingen niet helemaal waar kunnen maken.

Wat het niet helemaal was

Misschien zijn het de bespiegelingen van een kritische recensent of de luimen van een individu, maar bij ondergetekende kwam de muziek van het tweede album minder hard binnen dan die van het Als er even iets niet perfect verloopt is het gitarist Frank van Roessel die ingrijpt om het even opnieuw te doen. Zoals het geval was bij ‘Give Up (You Idiot)’. Een goede zet van de band, want eenmaal opnieuw ingestart klinkt het nummer stukken beter dan bij de eerste poging. Naast performance speelt kwaliteit dus ook een belangrijke rol bij de band. Een lovenswaardig streven waar het publiek alleen maar waardering voor kan hebben.  

Tussen de, over het algemeen, wat rustigere nummers (t.o.v. het vorige album) zitten toch nog wel wat stiekeme stampers verscholen. Nummers als “The Industry’ en ‘The Business’ hebben een uitnodigende dansdreun in zich en laten herinneringen aan het vorige album oplaaien.

En dan nog dit
Het album is wederom geproduceerd door Frank Duchêne en klinkt dus ook weer gewoon lekker gepolijst. Ook daar zal het dus niet aan liggen. De vaart van het eerste album is er een beetje uit en dat is jammer. Gezien het enthousiasme van de jeugdige fans tijdens het ten gehore brengen van “Maybe the dancefloor” ligt de toekomst van de band eerder bij de catchy dance songs dan bij de ingetogenere poppy luisterliedjes. Een kleine gratis tip: kom iets sneller met een derde album en keer daarop terug naar de danskrakers van weleer.