Ijle vocalen op prachtige plaat
Fans van Neil Young, My Morning Jacket, Bonnie ‘Prince’ Billy en Audiotransparent opgelet! Zojuist verschenen, het derde album van de Great Lake Swimmers, het fameuze gezelschap rond de Canadese singer-songwriter Tony Dekker. Net als de twee voorgaande albums Great Lake Swimmers (2003) en Bodies and Minds (2005) staat Ongiara (de titel verwijst naar de veerpont die de bandleden naar de opnamestudio vlakbij Toronto bracht) weer vol met prachtige, rustieke indiefolk, roots en alt.country.
Mooie, breekbare liedjes voorzien van hoge, ijle vocalen, dat is waar Tony Dekker patent op heeft. Verwacht van hem geen macho geblaat, hippe kleren of stoere poses. Dekker is de rust zelve en spreekt nooit een onvertogen woord. Met zijn ingetogen creaties balanceert hij immer op het randje van zoet en melancholisch. Zoals bijvoorbeeld ook singer-songwriter Nick Drake dat doet, met wie de Great Lake Swimmers wel worden vergeleken.
Opnames
~
Stop Dekker niet weg in een studio. Zo’n ruimte leeft niet, is klinisch en kil: alles wat de muziek van de Great Lake Swimmers niet is. Liever haalt Dekker de studio naar zich toe. Voor het opnameproces is hij nadrukkelijk op zoek naar ruimtes die een goede akoestiek hebben. Zo werd het debuut opgenomen in een leegstaande graansilo. Als je goed luistert hoor je zelfs de buitengeluiden nog. Het leven speelt als het ware een deuntje mee. Opvolger Bodies and Minds werd volgespeeld in de St. Theresas Chuch in Southern Ontario en voor dit derde album heeft Dekker toevlucht gezocht tot een eeuwenoud theater in Ontario. Het levert wederom die prachtige galm op.
Uitgebreid instrumentarium
Dit keer heeft Dekker zich laten inspireren door de Canadese landschappen. Stilistisch is er echter weinig nieuws onder de zon: de Canadees gaat door op het rustieke pad dat hij met Great Lake Swimmers en Bodies and Minds al bewandelde. In vergelijking met de eerdere twee albums is de productie misschien iets voller en heeft Dekker nu meer plek ingeruimd voor arrangementen. Zo is er meer aandacht voor instrumenten als banjo, pedal steel en orgel. De folk waar Dekker van oudsher zijn toevlucht in zoekt, heeft op Ongiara gezelschap gekregen van alt.country. Toch is het nog steeds Tony Dekker die met zijn ingetogen gitaarspel en subtiele, fluisterende zang de show steelt. Zoals in de mid-tempo alt.country opener Your Rockey Spine, het nummer dat zeker ook de fans van Neerlands alt. country hoop in bange dagen El Pino and The Volunteers zal kunnen bekoren. Ook het ingetogen, Audiotransparent achtige Backstage with the modern Dancers, het Neil Young-esque Changing Colours en de dramatische tranentrekker Where in the world are you maken diepe indruk. Ik kan niet anders zeggen: een prachtige plaat, deze derde van de Great Lake Swimmers! Alle fans van de in deze recensie genoemde bands kunnen hem blindelings aanschaffen.
