Woestijnthriller

Het album is (weinig verrassend) een bundeling van het vierde, vijfde en zesde deel uit de Black Tar Prophecies reeks. Alleen de drie nummers van het laatste deel verschenen nog niet eerder. Samen met de tracks van de andere delen worden deze door elkaar gehusseld om de gewenste spanningsboog te creëren. Het moet voor liefhebbers van de band reden genoeg zijn om de weg naar de dichtstbijzijnde platenzaak te vinden.

Hypnotiserend en bezwerend
Black Tar Prophecies Vol’s 4, 5 & 6 is geenszins een bij elkaar geraapt zootje, maar een sfeervol geheel. Songtitels als ‘I Want a New Drug’, ‘Self-Hypnosis’ en ‘New Drug II’ doen een hoog psychedelisch gehalte vermoeden en bij beluistering blijkt dit vermoeden juist te zijn. Dat de bandleden zich ook met andere projecten bezighouden die niets met postrock, maar alles met ambient, drone en folk te maken hebben, heeft duidelijk zijn weerslag op de muziek van  Grails. De invloeden uit deze genres zijn duidelijk te horen en geven het album inderdaad een hypnotiserende en bezwerende sfeer.

De kracht van Grails is de ingehouden stijl van spelen. Een stijl die ze onderscheidt van bekende postrockbands van wie de muziek vaak doordrenkt is van apocalyptisch doemdenken of heftige emoties. Grails werkt niet in ellenlange nummers naar oorverdovende klankerupties, maar weet in relatief korte nummers een onderhuidse spanning op te roepen die zijn weerga niet kent.

Griezelig
Het resultaat is een album dat aandoet als een soundtrack ter ondersteuning van een spannende psychologische thriller die zich midden in de woestijn afspeelt. Grails weet in ‘I Want a New Drug’, ‘Invitation to Ruin’ en ‘New Drug II’ met minimale middelen een bijna griezelige toon te creëren. Op nummers als ‘Wake Up Drill II’, ‘Pale Purple Blues’  en ‘Corridors of Power III’ wordt deze griezeligheid wat afgezwakt door een wat voller geluid dat de luisteraar meevoert in een heuse woestijnvibe, een vibe die echter nog steeds aardedonker is.

Het maakt dat de dertien nummers op Black Tar Prophecies Vol’s 4, 5 & 6, die veel van elkaar verschillen, wat betreft spanning toch een kloppend geheel vormen. Grails doet daarmee niets nieuws ten opzichte van hun eerdere werk, maar het zit allemaal zo goed in elkaar dat ook dit verzamelalbum de moeite waard is.