Alle gekheid op een plaatje
Het zal de oplettende muziekliefhebber niet ontgaan zijn dat Gnarls Barkley, met ster genomineerd voor de minst aantrekkelijke bandnaam van 2006, een sterke wereldhit scoorden met het nummer Crazy. Dit heerlijke meezingnummer, voortgestuwd door een vette baslijn en opgehemeld met soulvolle zang, is opnieuw een voorbeeld van de toenemende rol van het internet in de muziekindustrie. Het liedje is de eerste nummer 1-hitsingle in de U.K. gebaseerd op louter verkopen via het internet (betaalde downloads). Er lijkt hier dan ook sprake van een slim project dat ons, argeloze consumenten, door de strot geduwd wordt, met een belangrijke rol voor de gelouterde marketing managers van Warner Bros. Maar wie denkt dat het debuutalbum St. Elsewhere van Gnarls Barkley vol staat met lekkere meezingdeuntjes komt bedrogen uit.
Verkeerde been
~
Serieuze ondertoon
Het debuut van de samenwerking tussen Danger Mouse en Cee-Lo, St. Elsewhere, staat vol met verrassingen. De muziek is een mix van soul, gospel, funk en punk. Vanaf het openingsnummer Go-Go Gadget Gospel, een a-typische gospel gedoopt in een bad vol aangename gekheid, is de toon gezet voor een album met muzikale grappen en grollen van hooguit 3 minuten. Wat echter ook direct opvalt, is de serieuze ondertoon van Gnarls Barkley. Want deze mannen hebben dondersgoed in de gaten dat de wereld een gekkenhuis is waar niemand grip heeft op zijn eigen leventje. Dit leidt tot moedige, diepgravende teksten van Cee-Lo. “And I’ve tried, everything but suicide, but it’s crossed my mind, just a thought” zingt hij in Just A Thought, een langzaam nummer, ondersteund door een krachtige drum’n bass-beat. Of wat dacht je van “Basically I’m complicated, I have a hard time taking the easy way, I wouldn’t call it schizophrenia, but I will be at least two people, today, if that’s ok”, het openingscouplet van het schitterende Who Cares?.
St. Elsewhere is met 37 minuten voor 14 nummers een korte plaat, maar geeft de luisteraar veel werk mee. Er gebeurt gewoon heel veel. Gegarandeerde soulvolle hitsuccessen als Smiley Faces en het bekende Crazy wisselen elkaar af met lastigere klussen zoals Transformer, Storm Coming of met poppy songs (The Last Time, St. Elsewhere). Daarom doet de plaat geregeld denken aan platen van Outkast, UNKLE of DJ Shadow. Niet zozeer qua muziek, maar qua kunde om opvallende, onsamenhangende liedjes tot één geheel te smeden. Ga dus niet voor logica en zekerheden, maar laat je opnemen in de St. Elsewhere-gemeenschap, één van de maffere plekken in het muzieklandschap anno 2006.
Bart Van Lier 
Co Broerse 
Joost Festen 
