Traditiegetrouwe fucked-up blues-punk

Ditmaal komt het geweld van Digger & The Pussycats, een bedrieglijke naam, want we hebben hier te maken met een tweemansformatie. Sam Agostino en Andy Moore, op gitaar/zang en drum/zang, brengen een fijne cd genaamd Young Tight & Alright.

Muzikale geestverwanten

De band bracht voor Young, Tight &Alright slechts een cassette uit met vier songs. Deze cassette en hun energieke live performances brachten Digger & The Pussycats in contact met Spooky Records, deze debuut-cd was het gevolg. Er volgden live-shows met muzikale geestverwanten The Beasts of Bourbon, Bob Log III en The Immortal Lee County Killers. Fucked-up blues is dus wat er op het menu staat en ook deze heren weten hoe dat moet worden gemaakt. In de stijl van de Immortal Lee County Killers worden er dertien nummers doorheen geramd. Denk verder aan bands als The Cramps en The Gun Club.

Eerbewijzen

Songtitels als Motorbike, Cars and Guns en Stab a Motherfucker geven al enigszins aan dat het tekstueel net zo garage is. Want natuurlijk horen dit soort songs vooral te gaan over auto?s, lyin? and cheatin?. De plaat bevat verder fijne covers van Robert Johnson, The Make-Up en Supercharger. Net als bij de teksten is het bij fucked-up blues bands gemeengoed dat eer bewezen wordt aan illustere voorgangers. ILCK coverden Skip Jones, Digger doet Robert Johnson.

Hechte scène

Het moet een hechte scène zijn daar. Loki Lockwood, een van de mensen achter Spooky Records, zat achter de knoppen, heeft het geheel gemixt en gemasterd en speelt zelfs nog een rondje gitaar mee tijdens Nothing to Lose. Gareth Liddiard en Rui Pereira van The Drones schreeuwen en spelen meerdere nummers mee, terwijl enkele leden van The Double Agents in de liner notes nog props krijgen. En verzocht ik al eens dat het tijd werd voor een Spooky Records tournee langs het Europese (lees: Nederlandse) zalencircuit, nu is het dan eindelijk zover: in juni komen Digger & The Pussycats spelen in Nederland. Mooi zo.