Doorbraak op de loer
Een vroege ochtend, voorjaar in Nederland. Rond zevenen is de badkamer nog steenkoud, je bibbert jezelf de douchecabine in en wacht ongeduldig op de eerste warme stralen. Als het douchevocht langzaam langs je schouders klettert en er een behaaglijke rilling over je rug kruipt dan is daar die Braziliaanse deerne die je langzaam inzeept en een orchideeëngeur verspreidt. Bebel, want dát is haar raadselachtige naam, draagt met een zachte, zuivere stem de ene na de andere lichtvoetige bossanova voor en er verschijnt een glimlach op je frisse kop die er de rest van de dag niet meer vanaf te slaan is.
~
Bossanova met elektronica
Bebel Gilberto breekt in 2000 internationaal door met Tanto Tiempo, haar tweede volwaardige album en ontvangt hiervoor twee Latin Grammy nominaties. Het album kenmerkt zich door een boeiende mix van Braziliaanse bossanovaritmes en sprankelende elektronica. Ze werkt voortdurend samen met artiesten uit beide kampen, waarbij in de elektronicahoek vooral de namen van Amon Tobin en Thievery Corporation opvallen. Ook schuwt ze het rockexperiment niet, getuige de opvallende track Caipirinha op het Peeping Tom project van Mike Patton.
Altijd ingetogen
Momento is geen experimentele plaat, het is bovenal een warm album vol zonneschijn. Het geluid is verrassend fris, de productie is dan ook kristalhelder. Bebel heeft op Momento een fraaie balans gevonden tussen ‘feestnummers’ en bijna meditatieve bossanovatracks. De ‘dansnummers’ zijn echter zo ingetogen dat je er zeker geen dansvloer mee vult. Songs als Bring Back The Love, Os Novos Yorkinos en Caçada (een prachtige cover van een nummer van haar oom, de beroemde singer/songwriter Chico Buarque) zijn eerder een soort binnenpretjes, opwarmertjes voor een dansfestijn waar Bebel blijkbaar niet aan meedoet. De langzamere tracks moeten het vooral hebben van Bebel’s zoete, bijna fluisterende stem en neigen soms naar lamlendigheid, of kreunen onder haar ietwat krakkemikkig Engels. Misschien is ze wel op haar best in de songs die moeilijker te categoriseren zijn, zoals in het jazzy Night And Day (cover van Cole Porter), in Cadé Você of in Tranquilo, een cha-cha-cha met Afrikaanse invloeden waarin ze wordt ondersteund door het 19-koppige Orquesta Imperial.
Groter publiek?
Bebel Gilberto speelt zichzelf zeven jaar na het verschijnen van Tanto Tiempo met deze nieuwe plaat Momento opnieuw in de kijker en het zal niet verbazen als ze met deze plaat definitief doorbreekt naar een groter publiek. Want in een wereld waarin vrouwelijke artiesten als Norah Jones of Katie Melua miljoenen albums verkopen, moet ook plaats zijn voor deze Braziliaanse schone.
Laura Zalenga 
