Get on your dancing shoes
Het is eigenlijk nogal een cliché. Vier puisterige Britse blagen, nog maar net droog achter de oren, starten een rockband. Men maakt een ep, er ontstaat een onwaarschijnlijke (internet)buzz en platenlabels staan in de rij om de band te tekenen. Een half jaar (en een nummer 1-hit) verder staat Arctic Monkeys op het punt internationaal door te breken. Ondertussen doet de eerste 7” van Arctic Monkeys al wel een ruime 100 pond op eBay.
~
Met de release van Whatever People Say I Am, That’s What I’m Not kan het grote publiek in Nederland Arctic Monkeys nu ook eindelijk in de armen sluiten. Officieel dan, want laten we wel wezen, iedereen die de Britse muziek ook maar een beetje in de gaten houdt, was al lang op de hoogte. Zeker toen de nieuwe versie van I Bet That You Look Good On The Dancefloor op single uitkwam bij Domino, de Britse charts bestormde, en bovenaan de lijst eindigde. Het concert in de bovenzaal van Paradiso op 1 november was stijf uitverkocht, hoewel vooral ook bezocht door fanatieke fans uit Engeland.
You sexy little swine
Whatever People Say… staat vol met übercatchy rockliedjes. Het album lijkt hier en daar wat te rammelen, maar bij herhaald luisteren valt op dat alle songs juist zeer ingenieus in elkaar zitten. Bovendien zijn bijna alle nummers op de plaat ook nog eens verrekte dansbaar. Nu wisten de meeste DJ’s en discogangers dat vast al van I Bet That You Look Good On The Dancefloor, maar met het verschijnen van het debuutalbum hebben we er nog wat krakers bij. Het is allemaal leuk, springerig en meezingbaar. So get on your dancing shoes, you sexy little swine (Dancing Shoes).
Tienerbelevenissen
De troef van de band is zanger Alex Turner. Hij heeft de perfecte stem, het ultieme accent en de komische teksten. Veelal worden de belevenissen van een tiener in Sheffield beschreven. Het weggestuurd worden bij de discotheek (From The Ritz To The Rubble), het oppikken van opgedirkte meisjes in de kroeg (Still Take You Home) enzovoort. Een beetje zoals de korte verhalen uit de liedjes van Mike Skinner van The Streets, die ook gaan over het (uitgaans)leven van de Britse middleclass jeugd.
De band treedt de komende maanden op over hele wereld, van Tokio tot LA. Ook Nederland zal ongetwijfeld vallen voor de songs van Arctic Monkeys (misschien de redding voor Pinkpop dit jaar?). Het concert in de Melkweg op 27 februari was in ieder geval uitverkocht voordat je ‘Britse hype’ kon zeggen. Het ongelijk van Noel Gallagher (“With a name like Arctic Monkeys they’ll never get anywhere”) is ondertussen wel overtuigend bewezen.
Laura Zalenga 
