Aereogramme

Het Schotse viertal heeft de beukriffs en de overstuurde gitaren op hun nieuwste plaat bijna volledig achter zich gelaten. Ook de schreeuwzang waar je op Sleep and Release uit 2003 nog flarden van tegenkwam, is verdwenen. Weg zijn ook de kille samples en computerbeats; steeds vaker ligt een pianomelodie of akoestisch gitaargetokkel aan de basis van een song. Dissonante elektrische gitaren hebben plaatsgemaakt voor barokke vioolsolo’s en mineurarpeggio’s. Toetsen spelen een belangrijkere rol, naast sprankelende strijkersarrangementen en falset-achtergrondzang. De titel van het album liegt er niet om: My Heart Has a Wish That You Would Not Go. Aereogramme brengt nu zelfs ongegeneerd sentimentele liefdesliedjes.

Dynamiek

Zanger Craig B komt met zijn ijle stemgeluid nu ook meer op de voorgrond. Een erg bijzondere zanger is hij niet, maar zijn voordracht is ondanks de soms sentimentele teksten zo oprecht, dat dit nergens stoort. De mildere aanpak heeft niet geleid tot minder dynamiek. Integendeel: omdat de songstructuren nu geraffineerder en meer uitgesproken zijn, is de muziek van de Schotten nóg krachtiger geworden. En daarom misschien zelfs nog meer overdonderend. Of het nu de combinatie van meppende drums en ingetogen pianospel is of een onheilspellende riff, dit album is boven alles meeslepend.

Mantra

Al die orkestrale opsmuk impliceert een rijke sound, maar vreemd genoeg klinkt het album vrij sober. Dat is geen probleem want nu wordt duidelijker hoe goed alle elementen uitgewerkt zijn. De tien nummers bieden genoeg variatie qua instrumentarium en structuur. De kracht van Aereogramme heeft altijd in de onorthodoxe songstructuren gelegen, en op My Heart Has a Wish That You Would Not Go is dit niet anders. Wanneer de band een mantra van een refrein maakt, zoals in A Life Worth Living, is de muziek groots. Op de meer ingetogen momenten is het geluid door de speelse textuur echter net zo avontuurlijk. De muziek van Aereogramme is transparanter geworden, maar heeft nog steeds iets ongrijpbaars. Bij ieder nummer is het geheel veel groter dan de som der delen, en hoe dat precies tot stand komt blijft, zoals bij alle goede muziek, een raadsel. Het enige minpuntje is het schijnbaar ondoordachte slot: het album houdt abrupt op, in het midden van de ballad You’re Always Welcome. Een kleine kanttekening bij een verder schitterend album.

Aereogramme toert in februari door België en Nederland:

14-02 Brussel, VK
15-02 Den Bosch, W2
16-02 Groningen, Vera
17-02 Haarlem, Patronaat