Toeristische route door de muziekgeschiedenis
Nauwelijks een jaar na het verschijnen van Gemstones verschijnt deze week Jacket Full of Danger; het vierde album van singer-songwriter Adam Green. De plaat klinkt zowel als een verzoening met zijn eigen muzikale verleden als een vrolijke reis door de muziekgeschiedenis.
Invloeden
Deze combinatie is de rode draad in de toeristische route die Jacket Full of Danger door de geschiedenis van de popmuziek neemt. Green laat zich bij het schrijven van zijn muziek vrij beïnvloeden door alle stijlen die hij mooi vindt. Dat klinkt misschien niet zo bijzonder, maar noem eens een album waarop zowel invloeden van psychedelische rock, Motown, Frank Sinatra, folk, country als indiepop te horen zijn. De plaat is gevarieerd en verassend, maar verliest nergens zijn samenhang. Bijna alle nummers zijn even goed en dragen bij aan de unieke feelgood sensatie die het album oproept. Hoogtepunten zijn de single Nat King Cole en een prachtige cover van Beat Happening’s Cast A Shadow.
Absurd, grappig en onbegrijpelijk
Adam Green verschilt nogal van de gemiddelde singer-songwriter. De persoonlijke ontboezemingen waar de meeste van zijn vakgenoten zo dol op zijn, vindt je bij hem niet terug. De teksten op Jacket Full of Danger zijn weer absurd, grappig en voor het grootste deel onbegrijpelijk, zij het minder grof dan vroeger. Green zingt zijn gekke verhaaltjes krachtiger dan ooit en zijn kenmerkende lage stem klinkt afwisselend als Frank Sinatra en Jim Morrison. Hoe vreemd ze ook zijn, Green’s teksten vragen erom meegezongen te worden. Er schuilt een vreemd soort bevrediging in het meezingen van idiote zinnetjes als:
“How many drugs does it take to find something to do?/Everybody it takes two”.
Luister Jacket Full of Danger en zing mee met Adam Green. Hij is een van de meest getalenteerde singer-songwriters van het moment en dit album is het beste wat hij tot nu toe gemaakt heeft.