Zoeken in New York
![](https://8weekly.nl/wp-content/uploads/2011/8898-great-kills-road-f.jpg)
.
Radeloos
Acteur Marcel Faber weet de radeloze hoofdpersoon goed neer te zetten wat versterkt wordt door het camerawerk. Veel scènes zijn geschoten als een documentaire met een niet-professionele cast en hebben een rauwe kracht. Pennings voorbeeld is ongetwijfeld de verontrustend realistische cinema van Lodge Kerrigan. Great Kills Road heeft opvallend veel gelijkenissen met Kerrigans Toch weet Great Kills Road zijn potentieel niet goed uit te buiten. Dit komt vooral door het onvoldoende uitwerken van het verhaal en de vrij vlakke karakters die verder niet worden uitgediept. Het bewust kiezen voor vaagheid in narratieve of dramatische zin wordt door bepaalde regisseurs gezien als een waarheidsgetrouwe afspiegeling van de werkelijkheid, waar je wordt geconfronteerd met het niet kunnen vatten van de gevoelswereld of de motieven van een ander. De hierdoor ontstane vervreemding is een bekend en terugkerend thema van veel van dit soort films.
Lege huls
In Great Kills Road is vervreemding volop aanwezig, maar het is een lege huls die niet overtuigend wordt gevuld door de inhoud. De film heeft bijna geen dialogen en in bepaalde scènes lijkt Penning ze bewust te omzeilen door de soundtrack over gesprekken te laten spelen. De voice-overs van de hoofdpersoon worden zo de belangrijkste bron voor het verhaal, maar bieden alleen het perspectief van de verwarde man en weinig afwisseling. De zoektocht naar de weggelopen vrouw had ook suspensevoller kunnen worden verbeeld en leidt in de film tot een onbevredigende anticlimax. Je moet concluderen dat Great Kills Road uiteindelijk het karakter heeft van een low budget-experiment. Penning slaagt er vooral in om in zijn film een realistische sfeer neer te zetten, maar is op dramatisch en narratief vlak helaas minder sterk. Het eindproduct bewijst daarmee dat less niet altijd more hoeft te betekenen.