De waarheid achter de verhalen

De plot van Big Fish begint op het moment dat Will Bloom (Billy Crudup) een telefoontje van zijn moeder krijgt. Zijn vader Edward (Albert Finney) is ziek en heeft niet lang meer te leven. Uit de proloog van de film weten we inmiddels al dat Edward Bloom iemand is die zijn eigen fantastische verhalen vaak en graag vertelt, tot irritatie van Will. Vader en zoon zijn dan ook uit elkaar gegroeid, maar door het bericht van Edwards ziekte besluit Will hem toch maar op te zoeken en er tussen de vele verhalen door achter te komen wie zijn vader nu eigenlijk werkelijk is.

Razend knap

Big Fish, het boek van Daniel Wallace waarop de film is gebaseerd, is eerder een verhalenbundel dan een roman, met verteller Edward Bloom als rode draad. Scenarioschrijver John August heeft de verschillende verhalen op razend knappe wijze weten te structureren tot een film waarin al die verhalen samenkomen, elkaar versterken en uiteindelijk bij elkaar komen in een ontroerend slot. Regisseur Tim Burton heeft daar zijn unieke stijl aan toegevoegd en met een batterij topacteurs de fantastische wereld van Edward Bloom tot leven gewekt.

Tim Burtons kwaliteiten liggen duidelijk op het visuele terrein; verbaal is hij een stuk minder sterk, wat dan ook vaak leidt tot doodsaaie commentaartracks op diens dvd’s. De interviewer die hem tijdens Big Fish ondervraagt is dan ook een gouden greep, maar nog steeds is Burton geen prater. Veel van zijn antwoorden zijn ontwijkend, vaag of allebei tegelijk, en we krijgen dan ook maar weinig goede informatie uit zijn mond. Een stuk beter wat dat betreft zijn de verschillende featurettes die op de dvd zijn bijgevoegd. Onder het kopje The Character’s Journey vinden we drie kleine documentaires over de verschillende hoofdpersonen uit de film, hun motivaties en de acteurs die hen tot leven brengen.

Realistisch tintje

Technischer zijn de filmpjes onder het hoofdstuk Tim Burton’s Path. Voor een film met zo veel fantasie zijn er verrassend weinig visuele effecten gebruikt; in plaats van met de computer werden veel effecten (de reus Karl, de Siamese tweeling) op de set uitgevoerd, wat een realistisch tintje geeft aan de bizarre verhalen van Edward Bloom. Een stel trailers en een quiz over Burtons eerdere werk vormen het sluitstuk van deze bescheiden special edition.

Big Fish was geen enorm succes in de bioscopen (wat wellicht te wijten is aan de wisselwerking tussen komedie en dramatiek), maar de film verdient een tweede leven op video. We hebben hier namelijk te maken met een film die het predikaat ‘hartverwarmend’ eindelijk weer eens echt verdient.