Bendes en boksers

Van een iets serieuzere orde is het Zuid-Koreaanse Crying Fist uit 2005. Hierin spelen twee verhaallijnen waarvan de overeenkomsten (of beter: doel van de hoofdrolspelers) de kijker slechts langzaam duidelijk worden. In de ene raakt een bokser, een voormalig winnaar van een zilveren medaille op de Asia Cup, zodanig aan lager wal, dat voorbijgangers op straat voor geld op hem in mogen beuken. In de andere verhaallijn zien we hoe een kruimeldief in de gevangenis terecht komt en daar leert zijn agressie met behulp van boksen te uiten. Twee verschillende types, maar wel met, zo leren we langzamerhand, de nodige overeenkomsten: beiden zijn niet bijster slim, hebben te maken met een getroebleerd gezinsleven en vinden richting in hun leven met behulp van boksen.

Door het lange uitblijven van het kruisen van de verhaallijnen van de beide hoofdpersonages of het bekend worden van een gezamenlijk doel, zakt de spanningsboog in de loop van de film wat in. Als duidelijk wordt dat beiden gaan strijden voor een amateurtitel boksen, komt de vaart er weer in, ook al wordt hierbij gegrepen naar een clichéstijlmiddel. De parallelmontages (van zowel de voorbereidingen als de eerste rondes van het toernooi) verdienen geen originaliteitprijs, ze brengen wel effectief de vaart terug. Het eindresultaat mag dan wat onevenwichtig zijn, het uitstekende spel (van onder andere Sik-choi Min uit Oldboy en verder nog wat andere bekende gezichten uit bijvoorbeeld The Host en The Good, The Bad and The Weird) maakt een hoop goed. Alleen jammer van het onverwachts schaamteloos sentimentele einde.

Beide dvd’s zijn – met uitzondering van trailers – zonder enige extra verschenen. Wel leuk: op beiden staan nog de Duits nagesynchroniseerde audiotracks – altijd leuk.