IJslandse herinterpretatie
Regisseur Sturla Gunnarsson en scriptschrijver Andrew Rai Berzins (beiden hebben een achtergrond in tv-werk) schreven een interessante herinterpretatie van het Oud-Engelse epische gedicht Beowulf. De latere ontwikkelingen van het verhaal zijn achterwege gelaten: de film beslaat de strijd tussen de moordende Grendel, de vertwijfelde koning Hrothgar en ridder Beowulf.
Vals
Op andere fronten is de film een evidente mislukking. De overige acteerprestaties zijn mat – alleen Stellan Skarsgårds rol als Hrothgar, een uitbreiding van zijn exact gelijke rol als grommende despoot in King Arthur, heeft nog enig cachet. De locaties zijn vals: de spectaculaire kliffen, bergen en dalen van IJsland moeten doorgaan voor het in werkelijkheid vlakke landschap van Denemarken. Veel scènes zijn niet voltooid en continuïteit hapert soms: de film is allesbehalve sluitend.
Adembenemend
En toch is dit een eigenzinnig staaltje non-conformisme, met een aantal overdonderende scènes. Het pathos van de tragedie is indringend, vooral door de buitengewoon sobere sfeer (Gunnarsson is van oorsprong IJslands, en de invloed van de oude, realistische IJslandse viking-‘westerns’ is duidelijk). Als je voor lief neemt dat het spectaculaire landschap vals is, zijn de natuuropnames ronduit adembenemend. Gunnarsson geeft toe dat het idee van locatie eerder kwam dan het verhaal, maar het uiterst onherbergzame IJslandse landschap, waar de film onder erbarmelijke omstandigheden op veel verschillende locaties opgenomen is, vormt een perfecte achtergrond voor de tragedie. Geheel gepast neemt de spaarzame fantasy pas de overhand in de ronduit schitterende slotscène aan de voet van een reusachtig klif.De steelbook-uitgave van deze film blijkt gebakken lucht: de extra’s stellen niets voor en de film is in slechts matige beeldkwaliteit opgenomen.