Film / Films

Waardige verfilming zonder risico’s

recensie: Oliver Twist

Oliver Twist, het wereldberoemde verhaal van Charles Dickens over de weesjongen die opgenomen wordt door een bende van straatrovers, is niet de eerste literaire klassieker waar Roman Polanski zich in zijn lange carrière als regisseur aan waagde. Hij maakte eerder verfilmingen van onder andere Ira Levins Rosemary’s Baby en Shakespeares Macbeth. Polanski kiest uit het literaire werk de personages en decors die hij nodig heeft, en probeert met die elementen de sfeer uit het boek te evenaren, of soms zelfs te overtreffen.

~

Er is echter een belangrijk verschil tussen Oliver Twist en de klassiekers die Polanski eerder verfilmde. Met Oliver Twist heeft de regisseur een familiefilm willen maken, geschikt voor jong publiek – ook al is hij in Nederland voor 12 jaar en ouder gekeurd – terwijl zijn eerdere boekverfilmingen vaak gekenmerkt werden door een geweldadige sfeer. Het geweld uit het boek en uit Polanski’s eerdere werk is geheel verdwenen: een overduidelijke concessie van de regisseur aan de gevoelige zielen van een jonger publiek. Gewelddadige aspecten van het boek worden netjes weggepoetst, kindertranen worden zeer betrokken gefilmd. Blijft over een risicoloze maar zeer atmosferische bewerking van Dickens’ meesterwerk.

Adembenemd

~

De acteurs in Oliver Twist zijn werkelijk briljant gecast: soms lijkt het alsof Dickens’ prachtige karikaturen het papier voor het witte doek verruild hebben. Hetzelfde kan gezegd worden van de adembenemende decors: mistige Londense straten worden bevolkt door ratten, ratelende wagens en menselijke figuren van zeer divers, maar onbetwist negentiende-eeuws, pluimage. De sfeer die uit de beelden spreekt, is zo betoverend dat het Engeland van Dickens tijd even heel dichtbij lijkt.

Keuze

Met deze verfilming wijkt de regisseur op veel punten af van het oorspronkelijke verhaal; het zal liefhebbers van het boek ongetwijfeld opvallen dat vele kleurrijke personages en zelfs volledige verhaallijnen in de film niet terugkomen. Polanski heeft behoorlijk gesneden in de originele tekst. Maar de keuze hiervoor wordt goedgemaakt door de werkelijk formidabele wijze waarop de passages die Polanski koos tot leven worden gewekt. Bovendien hebben de geweldige Dickensiaanse karakters die wèl terugkomen op deze manier alle ruimte om maximaal tot hun recht te komen. Dankzij de prachtige atmosfeer en de bijzonder overtuigende personages blijft een waardige verfilming van Dickens’ meesterwerk over.