Film / Films

Bloedeloze zuigers

recensie: Lesbian Vampire Killers

Verzin een spectaculaire titel, maak er een pakkende poster bij, en voila: bezoekers gegarandeerd. Het trucje achter talloze B-films (denk bijvoorbeeld aan het oeuvre van Roger Corman en een paar jaar geleden nog Snakes on a Plane) vindt navolging in Lesbian Vampire Killers. Spectaculaire titel, pakkende poster, maar net als toen geldt ook nu: het levert niet automatisch een goede film op.

~

Lesbian Vampire Killers begint met een speelse opening die stilistisch leentjebuur speelt bij 300 en waarin geschetst wordt hoe een vampierkoningin een vloek over een dorpje uitspreekt. Bij toeval dan wel noodlot komen twee vrienden, tegelijk met een stel bevallige buitenlandse bimbo-backpackers, in het dorpje aan. Wat volgt is een hoop gedoe rond elkaar zoenende lesbische vampieren (nog niet eens schaars gekleed!), een penisvormig zwaard (humor!) en een mistige begraafplaats (eng!). Het ziet er stilistisch goed uit – de overduidelijke studio-opnamen zijn een vette knipoog naar de films van de befaamde Hammer Studios – maar de humor heeft helaas een wel erg hoog Benny Hill-gehalte.

Platter en flauwer

~

Regisseur Phil Claydon heeft goed gekeken naar Shaun of the Dead, waarin ook twee Britse lads in een horrorscenario terecht komen. Sterker nog, het duo is een regelrechte kopie. De ene een sukkel met liefdesperikelen, de ander een goeiige dikzak met een grote bek. En net zoals hoofdrolspelers Simon Pegg en Nick Frost uit Shaun eerder samen te zien waren in de Britse comedy Spaced, is het duo James Corden and Mathew Horne uit Killers te zien in de Britse comedy-serie Gavin & Stacey. Lesbian Vampire Killers is – met uitzondering van een enkele geslaagde grap – echter wel een stuk platter en flauwer dan zijn zombie-evenknie. En bovendien wordt de belofte van de titel niet waargemaakt: echt sexy (Lesbian), eng (Vampire) of goor (Killers) wordt het nergens.