Schotse kinderverhalen

In For Those In Peril wordt een karakteristiek, afgelegen, Schots vissersdorp gebruikt als decor voor een beklemmend drama. Het dorpje is dusdanig klein dat het ‘ons kent ons’ gehalte behoorlijk hoog is. Aaron overleefde als enige een ongeluk op zee waarbij vijf dorpelingen omkwamen, waaronder zijn broer Michael. De vissersboot, inclusief opvarenden, is nooit terug gevonden, maar iedereen gaat ervan uit dat ze verzwolgen zijn door de zee. Aaron is daarop een uitzondering, hij is ervan overtuigd dat zijn broer nog leeft. 

Kinderverhalen

De opvattingen van Aaron, die volledig in zijn eigen wereld leeft, schieten de andere dorpsbewoners in het verkeerde keelgat. Aaron jaagt mythes en kinderverhalen na en probeert de hulp van andere, rouwende nabestaanden in te roepen bij zijn missie Michael te vinden. De gemeenschap houdt Aaron echter deels verantwoordelijk voor het incident. Zij begrijpen niet waarom hij de enige overlevende is. Zo verwijten sommige dorpelingen Aaron directe betrokkenheid, anderen storen zich vooral aan Aarons aanwezigheid en zijn vragen die hen constant herinneren aan de ramp.

Regisseur Paul Wright blijft dicht bij zijn roots. Hij groeide op in een klein dorpje aan de Schotse oostkust en hoorde vele verhalen over de zee. For Those In Peril is zijn eerste langspeelfilm, nadat hij in het verleden met zijn korte films verscheidene prijzen in de wacht sleepte, waaronder een BAFTA. Toch heeft Wright nog wat moeite met een begrijpelijk verhaal vertellen van anderhalf uur. De Schot legt te veel nadruk op de symboliek en Aarons vreemde gedachten. De manier waarop Wright in een scène het kinderverhaaltje over een kind en een zeemonster uitwerkt is wellicht effectief in een korte film, maar leunt nu teveel op beeldspraak en chaotisch gemonteerde shots.  

Zoektocht naar stijl

Wright gebruikt allerlei soorten beelden door elkaar, variërend van beelden uit nieuwsitems tot vage stukken filmbeelden van het zeemonster. Hij lijkt zoekende naar een stijl en gebruikt de volle filmlengte om te experimenteren met beeld en geluid. Zodoende is er genoeg afwisseling, maar verliezen sommige shots hun functionaliteit. Wanneer herinneringen van de catastrofale boottocht opgevolgd worden door homevideo’s met daarin een vrolijke Michael, werkt dit. Soms werkt het niet, zoals de keren dat Wright de getroebleerde geest van Aaron verfilmt en daarbij beelden gebruikt die in The Conjuring niet zouden misstaan.

For Those In Peril heeft enkele tekortkomingen, maar stelt daar een interessant concept en een intrigerende cast tegenover met George MacKay en Kate Dickie als uitblinkers. MacKay zet feilloos de zwijgzame, onpeilbare Aaron neer zonder meteen diens gevoelens prijs te geven. Wright laat de kijker lang in spanning. Is Aaron nu slachtoffer of dader? Dickie, op haar beurt, vult de rol van Aarons moeder mooi in. Ze wil haar laatste zoon niet ook kwijt, maar langzaam verliest ze de grip op hem. Wright toont veel potentie met deze intelligente, originele film. Het doet reikhalzend uitkijken naar wat hij nog meer voor ons in petto heeft.