Harde aanpak

“Tough love”, is het motto van Phra Khru Bah. Phra Khru Bah is een warme, liefdevolle man, maar hij is ook zeer streng, gedisciplineerd en soms ronduit hard voor de kinderen. In een land waar velen op gespannen voet met elkaar staan en een groot deel van de kinderen ontaard en getraumatiseerd is, lijkt zijn harde aanpak echter goed te werken. De kijker wordt voor anderhalf uur opgenomen in de kleine gemeenschap van de Golden Horse Temple, de thuisbasis van de boeddhistische monnik. We reizen met hem mee als hij te paard naar de omliggende dorpjes gaat om zegeningen, wijze raad en eten uit te delen en we leven mee met de jongetjes in het klooster, die hun weg naar herstel en geluk over de periode van een jaar beleven.

Stille getuige

Een echt oordeel komt in de film niet naar voren; regisseur Mark Verkerk registreert slechts wat er gebeurt. Er is geen voice-over, geen verteller voor de camera, slechts af en toe komt er een stuk tekst in beeld dat de gebeurtenissen verklaart. Verkerk is een stille getuige, soms van een afstand en soms van zeer dichtbij. Hij probeert geen idool van Phra Khru Bah te maken, het doel hier is slechts een portret te schetsen van een aantal gewone mensen dat terecht is gekomen in een bijzonder leven. Wel zijn de makers erg positief over de monnik buiten de film om, in interviews uiten ze bewondering voor het werk dat hij doet en bovendien gaat een deel van de opbrengst van de film naar de Golden Horse Temple.

Hoewel Verkerk zeven mensen volgt in deze documentaire, valt de film niet uiteen in een verzameling kleine verhalen; het verhaal blijft gecentreerd rond het klooster en de effecten van het werk van de monnik. We maken verschillende dingen mee; een paard dat op één van de tochten naar een dorp ziek wordt en met veel liefde wordt verzorgd tot het weer beter is; het uitbreken van een ruzie tijdens het herbouwen van een klooster, waarbij op een verrassende manier wordt ingegrepen.

Deze documentaire is duidelijk met veel liefde gemaakt; elke shot, elke dialoog en elke gefilmde gebeurtenis is weloverwogen. Ook heeft de film een schitterende cinematografie, die je soms in duizelingwekkende camerabewegingen meesleurt naar de hoogste bergen en de mooiste plekken. Buddha’s Lost Children is een goed geslaagd, ideologisch project.

Lees hier een interview met de regisseur.