Niet om voor te vallen

He’s Just Not That Into You is in zijn simpele karakteriseringen, onopmerkelijke cinematografie en conservatieve moraal een film die liefde op een ongeïnspireerde wijze in beeld brengt.

Gigi (een irritante Ginnifer Goodwin die acteert in Friends-modus) is een onzekere vrouw van in de twintig die op zoek is naar de man van haar dromen. In He’s Just Not That Into You is zij de spil van een groep twintigers en dertigers die een deel vormen van haar vrienden- en kennissenkring. Gigi voorziet de film op bepaalde momenten van een voice-over waaruit blijkt dat ze constant twijfelt. Als ze een leuke man heeft ontmoet en hij zegt dat hij terugbelt wacht ze gespannen op een telefoontje. Ze ontmoet de pragmatische barman Alex (Justin Long) die haar adviseert over hoe zij signalen moet opvatten.

Gigi bevindt zich in de frontlinie van de moderne datingoorlog. Ook Mary (Drew Barrymore) is op zoek naar de ware Jacob en zij beklaagt zich op humoristische wijze over het aantal accounts dat je tegenwoordig moet bijhouden op het internet om überhaupt nog op te vallen. Digitale hofmakerij gaat deels via netwerk- en datingsites (‘He MySpaced me!‘). Tegenover deze personages staan twee koppels die al lang bij elkaar zijn en waar de sleur zijn intrede heeft gedaan. Neil en Beth (Ben Affleck en Jennifer Aniston) houden van elkaar, maar als Beth kenbaar maakt dat zij wil trouwen reageert Neil terughoudend. Ben en Janine (Jennifer Connelly en Bradley Cooper) hebben net een huis gekocht en lijken het plaatje compleet te hebben, totdat Ben valt voor de charmes van Anna (Scarlett Johansson) en daardoor in gewetensnood komt. 

Hufters en hofdames

He’s Just Not That Into You is een mozaïekfilm, maar het format heeft meer weg van een sitcom met meerdere karakters of een serie als Sex and the City. Het bijzonder onopvallende camerawerk en de vlakke personages maken He’s Just Not That Into You zeker geen film waar je gelijk op valt. De boodschap van het boek is dat verliefdheid door verkeerde communicatie en projectie de waarheid verdoezelt. Het spel van de liefde gaat uit van onzekerheid als basis voor de wens dat je de ideale partner hebt gevonden. De film geeft aan dat dit deels zelfdeceptie is omdat mensen blind worden voor signalen die helder zijn. Het heeft dus geen zin om lang te wachten op een telefoontje van iemand die je leuk vindt. Als hij niet belt, is hij just not that into you.

De film hanteert simpele personages (het Friends-sjabloon van knappe twintigers en dertigers) die functioneren als neurotische typetjes. Het zijn herkenbare karakteriseringen die misschien wel werken als een manier om te onderwijzen over hoe je liefdessignalen moet lezen, maar ze bagatelliseren de liefde. Hierdoor komt alles over als een groot cliché. 

De film profileert zich als een komedie met een onderliggende serieuze boodschap. Deze komt tot uiting in de segmenten waarin de twee koppels hun relatie in stand proberen te houden. Toch is He’s Just Not That Into You vooral een dertien in een dozijn relatiefilm die tekenend is voor de huidige tijd waarin individuen hogere en tegenstrijdige eisen hebben. De druk om te genieten en op te gaan in hedonistisch gedrag zijn groot. Deze individualistische vrijblijvendheid staat tegenover de wens om te settelen en uiteindelijk te trouwen. Het zal niet verbazen dat de film uiteindelijk kiest voor zekerheid en de interessantere maar tegenstrijdigere kanten van de liefde links laat liggen.