Finding Forrester

Sean Connery speelt dit keer dus de rol van de leraar, William Forrester, en Rob Brown, een nieuwkomer in de filmwereld, die van de leerling Jamal Wallace. In tegenstelling tot Good Will Hunting zijn de rollen hier echter omgedraaid: Wallace komt bij toeval in aanraking met Forrester, maar die wil niks met hem te maken hebben. “Schrijf maar een opstel van 5000 woorden over dat je op moet rotten”, schreeuwt hij Wallace na, wanneer deze de kluizenaar opzoekt.

Wallace doet dit en zo breekt langzaam het ijs tussen de twee karakters. William Forrester schreef ooit het beste boek van de eeuw, maar bleef daarna anoniem in zijn met boeken overladen appartement in The Bronx. Hij brengt zijn tijd door met lezen en kijkt door zijn raam naar de tieners uit zijn buurt die op een pleintje basketballen. Een van die tieners is Jamal Wallace die gek is op lezen en schrijven. Hij verbergt zijn uitmuntendheid op het schrijfvlak echter en kiest voor basketbal om door zijn ‘peers’ geaccepteerd te worden.

Ook hierin blinkt de jonge Wallace uit en zodoende weet hij, mede door zijn hoge cijfers voor een schoolonderzoek, een beurs te krijgen bij een vooraanstaande middelbare school. De verhaallijn klinkt nogal clichématig en in feite is zij dat ook. Aan het begin van de film is het einde eigenlijk al te voorspellen. Toch blijft de film door zijn echtheid en zijn symboliek overeind staan.

Het prachtige acteerwerk van vooral Connery draagt hier echter ook aan bij. Zijn spel is groots en zeer meeslepend. In de titelrol kan hij zijn Schotse accent bovendien lekker zijn gang laten gaan. Daarnaast is het bijna opzienbarend de opstandige rapper Busta Rhymes te zien in een schattige grote broer-rol.

Een rapper zien we ook in de beginscène van de film, waarin Van Sant The Bronx treffend neerzet. De film eindigt met een medley, wat symbolisch is voor de ontwikkeling die Forrester en Wallace hebben doorgemaakt. Het is ook de symboliek die Finding Forrester meer maakt dan een ordinaire feel good-movie.