The Mexican

Op dit moment is Julia Roberts de best betaalde en meest bekende actrice van de wereld, en anno 2001 kan ze elke rol krijgen die ze wil. Zeker ook met haar kersverse Oscar op zak voor haar rol in Erin Brockovich. Haar eerstvolgende keuze na die film viel op de low-budget film The Mexican. Samen met niemand minder dan Brad Pitt. Low budget denk je dan? Ja. De film kostte bij elkaar 35 miljoen en beide acteurs namen voor hun rol elk een bescheiden bedrag in rekening. Dit met de motivatie dat ze altijd nog eens samen wilden spelen in een film met een goed script. The Mexican van Gore Verbinski is zo’n film naar hun mening.

Het verhaal van The Mexican is opgesplitst in twee verhaallijnen. De film begint met de scheiding tussen de twee geliefden Jerry (Pitt) en Samantha (Roberts). Jerry werkt voor een criminele organisatie en omdat hij zijn laatste ‘job’ verknald heeft, dient hij nu als straf naar Mexico te gaan om daar een legendarisch pistool (genaamd: The Mexican) te vinden, en vervolgens aan zijn baas te retourneren. Samantha vind dat Jerry egoïstisch bezig is en nooit aan haar denkt. Zij wil naar Las Vegas, maar Jerry kan niet omdat hij gedwongen naar Mexico moet, en daarom besluit Samantha om Jerry een goeie reis te wensen en vervolgens alleen haar weg te vervolgen naar Vegas.

Jerry is niet de meest pientere jongen en zorgt ervoor dat zijn trip naar Mexico niet de meest succesvolle wordt. Samantha, aan de andere kant van het verhaal, komt niet ver met het bereiken van Vegas omdat ze eigenlijk prompt na het vertrekken al de ‘bad guys’ op haar nek krijgt. Leroy (sterk neergezet door James Gandolfini) is op pad gestuurd om via Samantha het pistool in handen te krijgen wat door Jerry opgehaald wordt. Al na een tijdje komt Leroy erachter dat Samantha niks afweet van Jerry, waar hij zit en of hij het pistool al daadwerkelijk in bezit heeft. Leroy besluit de in de knoop zittende Samantha, te helpen om naar Vegas te gaan. En het merendeel van hun verhaallijn wordt besloten met diepe gesprekken over relaties, de onzekerheid van Samantha, en het feit dat Leroy homo is. De andere verhaallijn met Pitt en de problemen waar hij tegen aanloopt in Mexico is veel leuker om te zien.

Het eerste deel van de film is erg boeiend en leuk. Beide verhalen zijn onderhoudend en het tempo verslapt geen enkel moment. Na het eerste uur sluipen de clichés en Hollywoodmomenten toch de film binnen. Zo geloofwaardig en grappig dat het eerste uur was, zo cliché en ongeloofwaardig is het tweede uur. Hierin komt toch wel erg duidelijk naar voren dat het einde, het gelukkige samenkomen van Roberts en Pitt, al vast lag en hier naar toegewerkt moest worden. Een kort optreden van Gene Hackman en een onverwachte plotwisseling bij het einde kunnen niet voorkomen dat de film toch een zuur nasmaakje achterlaat.