Confessions Of A Dangerous Mind

De film komt wat traag op gang, maar op het moment dat je bijna af wilt haken, weet hij toch je aandacht weer te trekken. En dan blijf je erbij, want dit is toch wel een bizar verhaal. Ondanks dat de vaart er zo nu en dan weer uit is, blijf je tot het eind geboeid.

Ethervervuiling

De film vertelt het levensverhaal van de legendarische quizmaster Chuck Barris (Sam Rockwell). Hij is de succesvolle televisieproducent van diverse ethervervuilende shows zoals The Dating Game, in Nederland ook wel bekend als Op Goed Geluk. Maar de roem verveelt hem en hij wil een nieuwe uitdaging. En die kan hij krijgen ook! Chuck wordt door de CIA gevraagd om voor hen te komen werken. Hij moet gewoon wat vijanden uitschakelen. Zijn televisiewerk wordt zijn dekmantel. De kandidaten in zijn shows winnen vakanties naar plaatsen waar hij voor de CIA mensen koud moet maken.

Verzonnen

Tijdens de film wordt er gebruik gemaakt van muziek, die meestal net dat extra sfeertje creëert. Alleen het Pink Panther-achtige melodietje onder Chucks eerst moord had wat mij betreft beter weggelaten kunnen worden. Hierdoor kan je zijn daad echt niet meer serieus nemen. Of is dat juist de bedoeling? Want de vraag is of je dit verhaal überhaupt wel serieus moet nemen. Chuck Barris heeft zelf toegegeven dat sommige delen van zijn boek waarop de film is gebaseerd, verzonnen zijn. Welke dat zijn? Dat mag je dus zelf bepalen.

Vreemde sfeer

Barris’ autobiografie werd tot een scenario bewerkt door Charlie Kaufman (Being John Malkovich en Adaptation) en wellicht heeft hij er ook nog een schepje fantasie bovenop gegooid. De regie was in handen van George Clooney, die met Confessions zijn goedgelukte regiedebuut maakt. De shots zijn goed gefilmd en dragen perfect bij aan de goede, vreemde sfeer van dit verhaal. Ook het acteerwerk van Rockwell is bijzonder te noemen. Hij weet sympathie bij de kijker los te peuteren, ondanks zijn werk voor de CIA. Uiteindelijk is hij ook maar een mens.

Meeslepen

Toch verdient de film het predikaat “goed” niet. Daarvoor had het verhaal sterker moeten zijn, met meer vaart en een duidelijke keuze tussen de verschillende genres waarin de kijker nu vermaakt wordt. “Best aardig” is een betere benaming. Het verhaal is apart en het oog krijgt genoeg te zien. Dus laat je gewoon meeslepen door de fantasie en vermakelijkheid in deze film!