Problemen in het circus

Al vanaf de opening zet regisseur Francis Lawrence de toon door de nodige tijd te nemen voor de introductie van de bejaarde Jacob Jankowski. Jacob is een man die zijn bejaardentehuis even is ontsnapt om een glimp op te vangen van het rondreizend circus in de stad. Hij raakt in gesprek met de circusdirecteur en vertelt hem het verhaal van zijn jeugd, waarin hij deel uitmaakte van het legendarische circus van de Benzini Brothers. 

Dominante man

Na de dood van zijn ouders in het begin van de jaren dertig besluit de veelbelovende dierengeneeskundestudent Jacob zijn spullen te pakken en zijn diensten aan te bieden bij dit rondreizende circus. Hij wordt aangenomen door de directeur August, die in hem de ideale verzorger ziet voor de olifant van het circus, die moet uitgroeien tot de nieuwe sterattractie. Jacobs leven wordt echter gecompliceerd als hij valt voor Marlena, de vrouw van de dominante August.

Hoewel het verfrissend is om een grote Amerikaanse film te zien die de tijd neemt voor het vertellen van een verhaal, blijf na afloop van Water for Elephants het gevoel achter dat er iets ontbreekt aan de film. Dit is deels te wijten aan het scenario van Richard LaGravenese. Dit scenario is net iets te braaf en voorspelbaar om te blijven boeien, waardoor het lome tempo dat in eerste instantie nog heel prettig is, regelmatig op het randje van slaapverwekkendheid balanceert. 

Oninteressant personage

Maar het grootste probleem van de film, gebaseerd op het succesvolle boek van Sara Gruen, is het hoofdpersonage. Jacob Jankowski is een vlak en oninteressant personage dat alles om zich heen laat gebeuren zonder zelf het initiatief in handen te nemen. Hierdoor wordt hij regelmatig overschaduwd door de excentrieke randfiguren in de film, wat niet helemaal de bedoeling is. Daarbij helpt het ook niet dat de rol van Jankowski wordt gespeeld door Twilight-ster Robert Pattinson, die keer op keer bewijst een zeer beperkt emotioneel bereik te hebben als acteur. 

Dat betekent echter niet dat Water for Elephants als mislukking moet worden weggezet; daarvoor herbergt de film te veel geslaagde aspecten. Te beginnen bij de oogverblindende wijze waarop het geheel in beeld is gebracht, iets dat vooral te danken is aan de artdirection van Jack Fisk, de man die ook de decors van alle films van Terrence Malick verzorgde en dus wel weet hoe je schoonheid in beeld moet brengen.  

Maar de voornaamste attractie van deze film is en blijft acteur Christoph Waltz als circusdirecteur August. De Duitse acteur, die een Oscar won voor Inglourious Basterds, bewijst met Water for Elephants dat dit geen toevalstreffer was en gaat met elke scène waarin hij te zien is op de loop. Waltz is charmant en eng tegelijk als August, en het is niet moeilijk te begrijpen waarom iedereen als makke schappen achter hem aanloopt. Waltz tilt Water for Elephants boven zichzelf uit en slaagt erin van een degelijke, ietwat saaie film, toch iets gedenkwaardigs te maken.