Nieuwe dvd’s

The Bridge of San Luis Rey
(Mary McGuckian, 2004 • Dutch Filmworks)

Dat een matige staat van dienst geen bezwaar hoeft te zijn om Robert De Niro en Harvey Keitel voor je film te strikken, bewijst de Ierse regisseuse Mary McGuckian. Haar films worden op z’n zachtst gezegd niet lovend ontvangen en gaan in Nederland vooralsnog meteen door naar de dvd-boer. Zo ook The Bridge of San Luis Rey, de derde verfilming van het gelijknamige boek uit 1927. Kort na de aanslagen op de Twin Towers verwees Tony Blair in een speech naar het beroemde werk van de Amerikaan Thornton Wilder, dat op slag uit de vergetelheid werd gerukt. En zodoende kreeg McGuckian na tien jaar eindelijk groen licht van de producenten om haar versie van het boek te verfilmen.

The Bridge of San Luis Rey lijdt echter aan hetzelfde manco als haar voorlaatste film Best: het door haar zelf geschreven script. De verhaallijn is bijzonder onduidelijk en de personages worden niet of nauwelijks geïntroduceerd. Een priester probeert de overeenkomsten te vinden tussen vijf personen die omgekomen zijn bij het begeven van een oude brug. Waarom hebben juist zij moeten sterven? De aanwezigheid van veel relevante karakters vraagt om een heldere vertelstructuur, maar McGuckian springt van hot naar her. Jammer, want de cast, de muziek en de uitbundige kostuums hadden van The Bridge of San Luis Rey een dramatisch hoogstandje kunnen maken. Keitel, Gabriel Byrne en Kathy Bates spelen aardig, maar De Niro kan door het script niet geïnspireerd raken en dreunt plichtmatig zijn zinnetjes op. Als enige ontbreekt hij ook bij de interviews (lees: gesprekjes van hooguit twee minuten) die als extra zijn toegevoegd. Keitel zegt in zijn interview (van tien seconden!) dat McGuckian een regisseuse is “die gesteund moet worden”. Niets is minder waar. (Rutger van der Meij)

Asylum
(David McKenzie, 2005 • Dutch Filmworks)

De romantische liefde wordt breed uitgemeten in Asylum, een film van de regisseur van Young Adam. Stella (Natasha Richardson), de vrouw van een psychiater, raakt uit verveling en onvrede in de ban van de mannelijke patiënt Edgar (Marton Csokas), een gekwelde kunstenaar die zijn vrouw heeft vermoord.

De passie wordt een wrede obsessie nadat Edgar ontsnapt uit de besloten inrichting. Stella volgt Edgar, gadegeslagen door zijn behandelend psychiater Dr. Cleave (Ian McKellen) die er een eigen agenda op nahoudt. De sfeer van de jaren vijftig komt goed naar voren in beeld en dialoog. Naast de zorgvuldige stijl en goede acteerprestaties heeft Asylum een dubbele bodem die doet denken aan een thriller. Voor de smaak en het tempo van de moderne kijker is Asylum te langzaam, maar dat overspel ook in het verleden een gevaarlijke sport was maakt de film goed duidelijk. (Antoinette van Oort)

American Soldiers
(Sidney J. Furie, 2005 • Paradiso)

De dag begint om 06:35 met gedonder, als de compagnie van sergeant Stalker onder mortiervuur komt tijdens een routinecontrole. De troep wijkt uit naar een ziekenhuis in de rode (Irakese) zone met een gewonde kameraad en dit verandert de dag in een nachtmerrie. De troep is aan zijn lot overgelaten maar vastberaden zich terug te vechten naar de thuisbasis zolang hun gewonde maat hen voorhoudt dat pijn een teken van leven is.

Regisseur Sidney J. Furie (The Ipcress File, Iron Eagle) trekt alles uit de special effects-kast; moralistische dialogen en een magere analyse over de zin en onzin van oorlog maken de film een onrealistische optelsom. De rechtschapen compagnie bevrijdt en passant nog wat Irakese gevangenen, de plaspauze wordt een wedstrijdje ‘wie heeft de grootste’, voordat in een volgend vuurgevecht met de haast onmogelijk te herkennen vijand het hele zaakje misschien kwijt raakt. Aan de twaalfurige werkdag van de compagnie komt gelukkig een eind: 12 April 2004 om 18:40 rijdt de troep de basis binnen en is de filmische poging de op die dag echt gevallen soldaten te eren mislukt. (Antoinette van Oort)