Murderball / Flight 93 / Critical Assignment / V for Vendetta

Murderball
(Dana Adam Shapiro, Henry Alex Rubin, 2005 • A-Film)

“Het is een contactsport”, zegt een speler uit het Amerikaanse murderballteam. En dat is murderball, rolstoelrugby, zeker. Wie denkt dat het er bij gehandicaptensport rustig aan toegaat, vergist zich lelijk. De jongens van het Amerikaanse team beuken er in hun omgebouwde rolstoelen maar al te graag op los, met diverse botbreuken tot gevolg. Dat de makers geen zielig beeld van het team wilden schetsen, komt ook in de extra’s op deze dvd meer dan eens naar voren. In het twintig minuten durende Murderball: Behind the Game blijkt het imago van de spelers voor henzelf ook belangrijk. “Just make us look cool“, zei één van hen van te voren tegen de regisseurs, en daar is duidelijk gehoor aan gegeven. Helaas voegt deze extra verder niet veel toe aan de film.

Van de overige extra’s – verwijderde scènes, de trailer en het korte NYC Première: Keith gets his chair, samen zo’n twintig minuten – is eigenlijk alleen het interview met Joe Soares, de Amerikaanse ‘landverrader’ die het Canadese murderballteam ging coachen, de moeite waard. Zo smeekte hij de regisseurs om de scène waarin hij op zijn trouwdag proost op het Canadese team en niet op zijn vrouw, te verwijderen. “Dat liet mijn passie voor de sport helemaal niet zien. Het maakte alleen maar duidelijk dat ik een eikel ben.” (Jenny Hoogeboom)

Lees hier een uitgebreide recensie van deze film.

Flight 93
(Peter Markle, 2006 • A-Film)

Gebeurtenissen die de wereld schokten zijn altijd al een vruchtbare voedingsbodem geweest voor rampenfilms. Natuurrampen, oorlogen en nu ook terroristische aanslagen zijn binnen een paar jaar na dato al veilig te volgen via het scherm in de huiskamer. Naast de 11 september spektakelfilm United 93 die nu in de bioscopen draait, is over hetzelfde incident ook een tv-variant verschenen. Flight 93 is het verhaal van de passagiers aan boord van het vierde gekaapte vliegtuig op 11 september 2001.

In tegenstelling tot de drie andere vliegtuigen die op die tragische dag in de wereldgeschiedenis hun doel wisten te raken, wordt in deze film verteld hoe een aantal dappere inzittenden het opneemt tegen de kapers en zo een aanslag op een groter doel weet te voorkomen. Dit klinkt wellicht ietwat als de ultieme patriottische heldendaad voor en door ‘echte’ Amerikanen. Maar dat is dan ook het voorspelbare ingrediënt in een rampenfilm waarin The Land of the Free & The Home of The Brave in gevaar wordt gebracht. Vooral het veelvuldige contact dat de passagiers vanuit het vliegtuig telefonisch weten te leggen met hun familie en geliefden, geeft de net iets te perfecte ‘All American’ achtergronden van de slachtoffers overduidelijk weer en dat maakt het verhaal soms nogal wollig. Hoewel de film qua verhaal, spanningsopbouw en dramatiek dus niet veel meer te bieden heeft dan elke andere rampenfilm, voegt hooguit de achterliggende gedachte dat hij gebaseerd is op waargebeurde feiten nog een kleine dimensie toe aan het verhaal. (Petra Winkes)

Critical Assignment
(Jason Xenopoulos, 2004 • Indies)

Dat journalisten soms onverwoestbare superhelden blijken te zijn, bewijst niet alleen Clark Kent. In de Afrikaanse actiefilm Critical Assignment (van Jason Xenoupolos, die ooit hoge gooide met het drama Promised Land) wordt topjournalist Michael Power in Nigeria geconfronteerd met een samenzwering van wapenhandelaren. Zij willen een staatsgreep plegen omdat de president het defensiebudget heeft gekort. Het geld wordt in plaats van aan wapentuig, besteed aan de verbetering van de watervoorziening in het land en dat schiet sommigen in het verkeerde keelgat.

Onder het motto ‘sometimes the story solves the crime‘ gaat Power op onderzoek uit om deze samenzwering te ontmantelen en het recht te laten zegevieren. Hierbij ontpopt hij zich tot een ware superheld: hij overleeft aanslagen, haalt mensen uit exploderende gebouwen en kan zelfs een helikopter besturen. Het is dan ook vooral de cinematografie die de film glans geeft. Het interessante camerawerk verzorgt een aantal prachtige beelden van het Nigeriaanse landschap en de traditionele cultuur. Dit, gecombineerd met de warme Afrikaanse achtergrondmuziek, vormt een goede compensatie voor de nogal overdadig geplamuurde humanitaire moraal van het verhaal; drinkwater is belangrijker dan wapens en het geloof in de mensheid kan de wereld verbeteren. (Petra Winkes)

V for Vendetta
(James McTeigue, 2005 • Warner Bros)

Terrorist, anarchist, vrijheidsstrijder: hoe je het personage ‘V’ uit de strip V for Vendetta ook wilt omschrijven, een doorsnee superheld is het zeker niet. Het ambivalente karakter van de hoofdpersoon is slechts één factor waarmee het werk van Alan Moore and David Lloyd zich in de jaren tachtig onderscheidde van andere stripverhalen (naast onder meer het literaire gehalte en het weglaten van comic-termen als ‘Whoam!!’ en ‘Kazaam!!’). De verfilming van debuterend regisseur James McTeigue blijft trouw aan de duistere sfeer van het origineel, al vond Alan Moore dat er een te grote Amerikaanse twist aan het verhaal was gegeven en distantieerde hij zich van de film.

Inderdaad werd V for Vendetta in Amerika verguisd of juist geroemd vanwege de (verborgen) kritische vingerwijzingen naar het beleid van president Bush, maar ook zonder die vermeende politieke lading is de film onderhoudend. McTeigue toont zich met name in de actiescènes schatplichtig aan Larry en Andy Wachowski (The Matrix) die voor deze film een scenario vol drama afleverden. Wel een scenario dat af en toe het tempo vertraagt, vooral tijdens de dialogen tussen de overigens sterk spelende acteurs. De extra’s op deze steelbook-uitgave zijn de moeite waard om even langs te lopen. Bekijk de degelijke docu over de oorspronkelijke comic of de uitvoerige historische verhandeling over de ‘echte V’: de zestiende-eeuwse rebel Guy Fawkes. (Rutger van der Meij)

Lees hier een uitgebreide recensie van deze film.