Nieuwe dvd’s

Munich
(Steven Spielberg, 2005 • Universal)

Wat beweegt een filmmaker om de nasleep van het gijzelingsdrama in het olympisch dorp in München, 1972 te verfilmen? Steven Spielberg heeft een reputatie als het gaat om het groots in beeld brengen van verhalen die deel uitmaken van de Joodse geschiedenis – zie films als Schindler’s List en Saving Private Ryan. Het getuigt van moed dat hij, zelf van Joodse afkomst, de Israëlische reactie op de gijzeling van en moord op elf Israëlische atleten door Palestijnse terroristen zo neutraal mogelijk heeft geprobeerd te verfilmen.

Het moet gezegd: dat is hem gelukt. Spielberg slaagt erin de kijker de zinloosheid te laten voelen van de represailles die onder leiding van premier Golda Meir werden bedacht: het sturen van een geheim team dat de verantwoordelijken voor de gijzeling moest ombrengen. Maar voor iedere gedode terrorist komt weer een andere in de plaats. En op een gegeven moment circuleert het vijfkoppige team, onder leiding van Mossad-agent en jonge vader Avner, zelf op allerlei dodenlijstjes. De boodschap is duidelijk: wraakactie op wraakactie leidt al snel tot een uitzichtloos proces. Dat de Israëlisch-Palestijnse verhoudingen 35 jaar na dato niet verbeterd zijn, bevestigt dat alleen maar.

Helaas overtuigt Munich niet als het gaat om de vorm die Spielberg koos: die van de doorsnee Hollywoodfilm. Natuurlijk, filmtechnisch is het allemaal perfect, maar het ziet er té gestileerd uit. Locaties, belichting, kleding en kapsel van de hoofdpersonen, ja zelfs het geweld is mooi. Over de karakters van het vijftal werd, zoals we leren uit een oppervlakkig filmpje dat als enige extra op de dvd is opgenomen, lang nagedacht; ze moesten veelkleurig genoeg zijn. Alsof je naar een bankovervalfilm zit te kijken! Hier schemert door dat Munich, naast het overbrengen van een boodschap, toch ook moest amuseren. Het maakt de film uiteindelijk tot een gelikte thriller. Jammer dat Spielberg, zoals zo vaak, zijn engagement niet door laat werken in zijn stilistische keuzes. (Niels Bakker)

Lees hier een uitgebreide recensie van deze film.

Suspect
(Guy Lee Thys en Ivan Boeckmans, 2005 • De Filmfreak)

Onze Vlaamse buren timmeren op filmgebied met steeds meer succes aan de weg, getuige recente films als onder andere L’enfant, Calvaire en Ordinary Man. Dit succes geldt niet voor het Vlaamse drama Suspect. Het verhaal waarin een man beschuldigd wordt van seksueel misbruik ontkomt niet aan clichés en mist aan overtuiging. Als sociaal werkster Lydia de Beule (Ellen Ten Damme) op een school voorlichting geeft over ongewenste intimiteiten, vertrouwt Sandy (Zoë de Roovere) haar toe dat haar stiefvader Rob de Koster (Gène Bervoets) haar seksueel benadert. Rob ontkent, maar Lydia neemt het verhaal van Sandy zeer serieus.

Op zichzelf is dit een interessante invalshoek. Wie durft immers een aanklacht van seksueel misbruik in twijfel te trekken? Echte bewijzen zijn er niet, maar video-opnames van Sandy in bad en op het strand wijzen in de richting van Rob. Ook Robs opmerking over een dertienjarig meisje maakt hem alleen maar verdachter. Er wordt een spanning gesuggereerd, maar matige acteerprestaties springen te veel in het oog. Vooral Van Dams vertaling van een sociaal werkster wekt op de lachspieren. De gekunstelde dialogen maken de film onbedoeld surrealistisch. De diepere lagen die Thijs en Boeckmans in petto hebben, komen door dit amateuristische gestommel niet goed over en interessante non-verbale clues blijven liggen. Alleen Karlijn Sileghem weet als moeder Nell Vandevyver haar rol overtuigend neer te zetten, maar het geheel blijft onbevredigend. (Edith Peters)

Tickets
(Ermanno Olmi, Abbas Kiarostami, Ken Loach, 2005 • A-Film)

Tickets is een drieluik dat zich afspeelt tijdens een treinreis van Innsbruck naar Rome, waarin het treinkaartje centraal staat. Bijzonder is dat hij gemaakt is door drie regisseurs. Olmi, Kiarostami en Loach waren elk verantwoordelijk voor hun eigen verhaallijn. Hierdoor heeft elk deel een zichtbaar eigen karakter.

Het eerste verhaal, geregisseerd door Olmi, is een ingetogen schets van een professor die vanachter zijn laptop dagdroomt over de jonge vrouw die hij op het station ontmoette. Hoe het oude, kleine mannetje er in zijn fantasieën in slaagt de dame voor zich te winnen is zeer aandoenlijk. Verder beantwoordt de melancholieke sfeer perfect aan het klassieke, romantische beeld van een treinreis. Iets wat in deel twee van Kiarostami wel anders is. Hier maken we kennis met een vrouw op leeftijd die niets anders doet dan haar reisgenoot te commanderen en haar medepassagiers dwars te liggen. Dit laatste zorgt voor tenenkrommende, grappige, maar ook meelijwekkende situaties.

Geestig en spannend is het laatste deel van Loach, waarin drie Schotse supermarktmedewerkers op weg zijn naar een voetbalwedstrijd en een van hen zijn treinkaartje kwijt is. Opvallend hier zijn de geweldige acteerprestaties. De jongens lijken zo weggelopen van de groenteafdeling. Mooi aan de laatste twee filmpjes zijn de ontmoetingen tussen de passagiers, die allesbehalve voor de handliggend zijn, maar daardoor wel iets spontaans en hebben. Een beetje zoals bij een echte treinreis. Deze dvd heeft behalve wat trailers geen extra’s. (Sasja de Vos)

Lees hier een uitgebreide recensie van deze film.

The Nun (La Monja)
(Luis De La Madrid, 2005 • Paradiso)

Een tienermeisje onderzoekt de plotselinge dood van haar moeder en een aantal van haar vriendinnen. Wat blijkt: de geest van een sadistische non uit het klooster van hun jeugd slacht ze een voor een af.

Regisseur De La Madrid (de editor van The Machinist en The Devil’s Backbone), de man achter het verhaal Jaume Balagueró (Los sin nombre, Fragile) en producent Brian Yuzna hebben stuk voor stuk veel beter werk op hun naam staan dan dit prul, een van de laatste titels van het ooit zo prestigieuze maar inmiddels ter ziele gegane Spaanse productiebedrijfje Fantastic Factory. Jammer van de uitstekende cinematografie. Geen extra’s, wel een perfecte transfer. (Paul Caspers)