Film / Films

Final Destination 2

recensie: Final Destination 2

Het idee is hetzelfde gebleven, maar dit tweede deel is zoveel gruwelijker! Doorboorde oogkassen, lichamen die geplet worden door boomstronken, uit elkaar getrokken lichaamsdelen… Moet je voor Final Destination 2 een sterke maag hebben, of valt het allemaal wel mee? Regisseur David R. Ellis is er in ieder geval in geslaagd om geen slap vervolg te maken, maar eentje die toch blijft boeien, ondanks het bekende concept.

~

Deel twee begint precies een jaar na de tragische vliegtuigramp van vlucht 180, uit het eerste deel. Kimberly Corman (A.J. Cook) besluit uitgerekend op deze dag met haar vrienden op reis te gaan. Voor het stoplicht van de snelweg ziet ze in een visioen dat er een lading boomstammen van een truck valt en dood en verderf zaait onder de vele automobilisten die erachter rijden. Ze bedenkt zich geen moment en blokkeert de weg. En jawel: ze ziet het verschrikkelijke ongeluk gebeuren. Daarmee redt ze de passagiers van de auto’s achter haar uit handen van de Dood. Maar die laat het er niet bij zitten…

Verstopt

~

In deel één sloegen de spelers op de vlucht voor de Dood. Dat was niet zo succesvol, want als je eenmaal voorbestemd bent om te sterven, is het moeilijk om er onderuit te komen. En dan kan je de Dood wel bedriegen, maar hij vindt je toch wel een keer. Slechts één persoon uit de eerste film kan dat navertellen, blijkt nu: Clear Rivers (Ali Larter), die zich voor de zekerheid heeft laten opsluiten om maar niet gevonden te worden door ‘vriendje’ Dood. Maar ze komt toch te voorschijn om Kimberly te helpen.

Flauw

En hoe zit het dan met al die gruwelijkheden? Regisseur David R. Ellis lijkt een zieke geest te hebben door de beelden die je ziet. Hij weet de ongelukken met gevoel in beeld te brengen. Toch valt het wel mee. Voordat je echt ‘iew’ zou willen zeggen, is het alweer voorbij. Maar het duurt lang genoeg om je een onprettig gevoel te geven en zo hoort het ook. Wat Ellis heel goed heeft gedaan is de kijker misleiden door situaties in beeld te brengen waarbij je zélf de meest vreselijke ongelukken kunt bedenken, maar die uiteindelijk niet gebeuren. Lijkt flauw, maar is het zeker niet. Door het snelle tempo van de film hoef je je zeker niet te vervelen.

Nagedacht

Het leuke van deze film is dat er nog over nagedacht is ook. Het is niet zomaar een simpele remake, nee, er is een duidelijke link met deel één gemaakt. De eindjes worden aan elkaar geknoopt, oplossingen worden gevonden, de twee delen worden in elkaar verweven en het klopt allemaal. Soms wat ver gezocht, maar toch aardig gedaan. En nog redelijk geacteerd ook.

Videotheek

Je moet deze film niet gaan zien voor de geweldige kwaliteit. Verwacht geen volledig nieuwe of originele dingen, want het concept blijft bekend. Maar hou je van een thriller op z’n tijd, dan is dit best een aardige. Al moet er ook weer geen deel drie komen. Visioenen in de trein of in de boot? Het zou allemaal nog kunnen, maar de koek is nu wel op. Final Destination 2 hoef je niet persé in de bioscoop te zien; je kunt net zo goed wachten tot-ie in de videotheek ligt.