Requiem for a Dream

Requiem for a Dream is een ontluisterende reis naar de wereld van onomkeerbare drugsverslaving. Alles gaat goed en vier dromerige naïevelingen leven in een utopie. Harry en Tyrone hebben een hele schoenendoos vol drugsgeld, Marion krijgt haar eigen kledingzaak en Sara slankt af zodat ze in haar rode jurk op tv kan verschijnen.

Maar deze dromen zijn verslavend, en om ze in stand te houden zijn er hulpmiddelen nodig, en ook nog in steeds grotere hoeveelheden. Wat begint als een stap in de richting van het geluk, eindigt als een nachtmerrie. Misselijkmakend, ontgoochelend, angstaanjagend en intens droevig tegelijk zien we hoe Sara geterroriseerd wordt door haar koelkast, hoe Harry en Tyrone alles op het spel zetten voor hun dagelijkse dosis en hoe Marion zich tot het uiterste vernedert om te voorkomen dat ze wakker wordt uit haar droom.

Repetitie

Het is moeilijk te beschrijven wat je precies ziet. Regisseur Darren Aronofsky blijft de kijker verrassen met technische hoogstandjes, die niet alleen symbolisch zijn, maar de kijker ook het idee geven dat hij zich in een hallucinatie bevindt. Aronofsky gebruikt splitscreens om geestelijke verwijdering te laten zien, sequenties van steeds weer dezelfde beelden om routine uit te drukken. Steeds weer zijn er die staccato shots: de voorbereiding, de spuit of het opgerolde bankbiljet en de spiegel, de verwijde pupillen. Het is een steeds terugkerend refrein in een steeds droeviger wordend muziekstuk.

In een allesomvattende climax waar je maag van omdraait worden tenslotte drie van de vier de dromers ruw wakkergeschud. De vierde zal zich voor altijd in een toestand tussen slapen en waken bevinden. Het is een onthutsend beeld wanneer Marion op de bank haar pakje drugs in de armen klemt om zo in slaap te vallen. Deze mensen zijn zo echt, hun ellende is zo tastbaar en hun lot is zo immens droevig, dat ik knock-out in mijn stoel zat en niets tegen al die tranen kon doen. Een chemische droomwereld houdt nooit stand. Deze hallucinatie op celluloid blijft echter dagenlang werken.

Het boek Requiem for a Dream is al evenzeer de moeite waard. Lees hier de boekrecensie